Vandaag is een dag van uitersten, dat mag gerust gezegd worden. Van hoogtepunten, maar ook van onverwachte diepten. De reis door Zwitserland en Duitsland verloopt voorspoedig, maar het einde van de rit op de camping in Waldshut is zonder twijfel een van de meest merkwaardige die we ooit hebben meegemaakt. En die we niet snel zullen vergeten.

’s Ochtends start de dag vroeg op de camping in Möhlin. De zon brandt ons al om 07.30 uur het tentje uit, we staan op een veld zonder enige beschutting. De zon? Dat betekent dat de weersomstandigheden zich hersteld hebben van gisteren toen we de zon maar spaarzaam te zien kregen. Vandaag lijkt het oude ritme zich te hervatten van een strak blauwe lucht, fraaie uitzichten en een zomerse temperatuur.

Het ontbijt verloopt rommelig. We hebben geen brood en de door de campingeigenaar beloofde imbiss met vers brood blijft dicht. We eten daarom van wat we nog hebben, en da’s niet veel meer dan een eitje en een toetje. Vlak voordat we vertrekken opent het loket alsnog en kunnen we gelukkig wat brood inslaan. Mooi zo. Dan hebben we nog het geleuter met de voorband van René. Die was gisteren lek en vervolgens geplakt, maar het oppompen blijft een probleem. De vereiste 5 bar aan luchtdruk kan door ons minuscule handpompje niet geleverd worden. Welwillend leent de vriendelijke campingbaas ons zijn pomp, maar die zorgt er voor dat de kop van het fietsventiel geheel afbreekt. Shit, nou maar hopen dat de band het houdt tot de fietswinkels weer open zijn (het is tenslotte zondag vandaag).

Alsnog gaan we monter op pad. De zon schijnt, dus wat kan ons gebeuren? We karren over Zwitserse wegen naar ons volgend doel, het Duitse plaatsje Waldshut. Hier is een camping vlak naast de Rijn, de rivier die we sinds gisteren aan de Zwitserse kant hebben gevolgd. En om eerlijk te zijn: Die Zwitserse kant valt een beetje tegen. Bij Zwitserland heb je toch een beeld van Alpen, Milka koeien en frisse weiden, maar wij volgen nu de Rijn die vooral wordt gedomineerd door drukte, industrie en bedrijvigheid.

Uitzicht bij de grensovergang van Duitsland naar Zwitserland nabij Laufenburg

De Duitse kant is leuker

Op het moment dat we de Rijn bij Laufenburg oversteken is dat ineens anders. Dit Zwitsers-Duitse hoekje is plotsklaps wonderschoon, en ook de vervolgroute aan de Duitse kant van de Rijn verveelt geen moment. We tokkelen op ons gemakje naar Waldshut, het einddoel van vandaag. Hier scoren we een mooi plekje op RheinCamping Waldshut, pal aan het water. Bijzonder is het tentenveld, dat erg op onze lachspieren werkt. Nog niet eerder hebben we een tentenveld meegemaakt dat zeer strak is ingedeeld met krijtlijnen. Deutsche gründlichkeit?

Het tentenveld op de Rheincamping in Waldshut is ingedeeld met krijtlijnen. Niet buiten de lijntjes komen!

’s Middags is de zon er weer vol bij en loopt de temperatuur snel op richting de 30 graden. We zien dat enkele kampeerders een duik in de Rijn nemen om verkoeling te zoeken. Dat lijkt Petra en later René ook wel wat. Net voordat wij het water in willen gaan verschijnt er plotseling een kwartet Rode Kruis medewerkers langs de waterkant. Heel resoluut worden we door hen een stukje weg gedirigeerd vanwege een naderende noodsituatie.

In de verte komt er op De Rijn een speedboot van de brandweer aan stuiven. We zien al van verre dat er gereanimeerd wordt aan boord. De speedboot meert razendsnel aan en binnen ‘no time’ verandert de walkant waar we net nog stonden in een soort ziekenhuis. Een grote groep hulpverleners probeert een drenkeling met alle middelen tot leven te wekken. Ruim 30 minuten later is alle hoop vervlogen en blijkt de man te zijn overleden. De politie waakt nog zeker 1,5 uur op de plek des onheils voordat de onfortuinlijke zwemmer in een witte zak wordt afgevoerd. Heel onrealistisch allemaal, zo pal voor je tentje en nabij een terras waar mensen aan het recreëren zijn. Wij zelf zijn ook wel even van de leg door het gebeurde.

Verder naar de Bodensee

Life goes on. We pakken de draad weer op en maken plannen voor de komende dagen. Het idee is om over twee dagen bij de Bodensee te zijn. Dat betekent nog 1 tussenstop, die we aan Zwitserse kant hebben gepland in Frauenfeld. Het weer blijft ons gunstig gezind, dus we hopen weer te kunnen kamperen (zo vaak als in deze vakantie hebben we nog niet eerder meegemaakt!).

De winkelstraat van Waldshut