Vandaag gaan we op weg naar het einde van ‘ons boekje’. We rijden deze zomer een route van de Duitse uitgeverij ‘Bikeline’, en over een handvol kilometers bereiken we het eindpunt van het bijbehorende boekje in de provinciehoofdstad Innsbruck. Off we Go!

We laten de camping in Imst achter ons, en dat doen we bij stralende  zonneschijn. Opnieuw laat het weer ons bepaald niet in de steek. Opmerkelijk genoeg heeft de weerapp op onze telefoon het steeds precies verkeerd: Als er regen aangekondigd staat dan valt die niet, en bij een verwachting van zonneschijn komt de regen naar beneden. Daar hebben we dus weinig aan….

Geen heuvels

Ook vandaag volgen we vanzelfsprekend de Inn. En om eerlijk te zijn: de route die we deze dag doen is tamelijk ‘tam’ te noemen. Grote stukken zijn zo vlak als een dubbeltje, wel een verschil met voorgaande dagen! We rijden door een gebied waar vooral de fruitteelt de boventoon voert. We passeren boomgaarden met appelsoorten als jazz en gala, grappig want die kopen we thuis ook in onze supermarkt. 

Tijd voor de picknick

Voor het overige valt er niet zo heel veel te melden over de voorspoedige rit. De laatste 10km voor Innsbruck zijn ook niet zo inspirerend, omdat we hier vlak naast de drukke snelweg komen te fietsen. Er zijn leukere wegen om te fietsen. Onveranderd mooi blijft het uitzicht op de Alpen, en da’s gelukkig weer een plaatje waar we niet snel genoeg van krijgen 😉

Toch naar de camping

Zoals eerder gezegd zit onze weerapp er vrijwel steeds naast. Nu ook weer. Voor vandaag werd een regenachtige dag voorspeld, maar het tegendeel blijkt eerder waar. Het is stralend zonnig en behoorlijk warm, reden voor ons om ook vandaag voor de camping te kiezen. We stoppen in het plaatsje Völls, zo’n 5km voor Innsbruck. Hier ligt een kleine camping die op Internet wel een leuke indruk maakt. Bij aankomst lijkt dat gevoel te kloppen, we krijgen van de eigenaar een lekker plekje met veel schaduw toegewezen. We besluiten hier een extra nachtje bij te boeken zodat we onze 1e rustdag kunnen houden. Dan kunnen we morgen op ons gemak de binnenstad van Innsbruck bekijken. 

Bij de eigenaar tikken we het lieve bedrag van 86 euro af ( uitsluitend contant betalen en zonder bon hè, net als bij vrijwel alle volgende kampeerders). Zodra we daarna ons tentje opzetten lijkt het alsof de wereld even instort. Met donderend geweld komt een vakantiecharter over de camping heen denderen. Ja hoor…. We staan pal naast de startbaan van de lokale luchthaven! Dat wisten we dus even niet. Gelukkig heeft de luchthaven niet dezelfde intensiteit als Schiphol, zo om de 20 minuten komt er toestel langs zetten, en ‘s avonds stopt gelukkig het tumult.

En daar komt de regen

Nadat we ons kampement hebben opgezet kijken we opnieuw verschrikt naar de lucht, maar nu omdat die in razend tempo inktzwart kleurt. Daar komt weer regen aan. René timmert wat extra haringen in de grond voor een eventuele windvlaag, maar die blijft ons bespaard. Wel gaat het zeer stevig regenen, en dat houdt zeker 1,5 uur aan. Gelukkig blijft ons tentje dit keer aan de binnenzijde redelijk droog. 

Wanneer het even ophoudt met hozen fietsen we snel naar een nabijgelegen restaurant. Daar worden we met alle egards ontvangen door de eigenaar die blijkbaar niet gewend is dat er buitenlanders komen eten. De enige aanwezige gasten lijken zo uit de fameuze comedy ‘Cheers’ te zijn weggelopen, van die mensen die bijna vergroeid zijn met de bar. Echt een buurtcafé met de mogelijkheid om een happie te eten. Maar ons deert het niet, we zitten warm en droog en eten best lekker voor een prikkie. Omdat daarna de regen weer naar beneden komt duiken we deze avond bijtijds ons bedje in.

Morgen weer op tijd op voor een rustdag met bezoek aan Innsbruck!

afstand 58km, totaal 384km.