Gisteren zijn we de 500 kilometergrens gepasseerd. Dat betekent dat we lekker op koers liggen. Wanneer we dit schema volhouden komen we ruim op tijd aan in Verona. Zelfs wel een beetje te vroeg….

Nu is het zo dat we de afgelopen dagen doorlopend gefietst hebben, zonder ook maar één rustdagje. Normaal gesproken lassen we er altijd wel een paar gedurende onze reis in. We hebben nu een rustdagje in gedachten voor zondag aanstaande, wanneer we de zaterdag daarvoor Heidelberg hebben bereikt. Daar willen we graag een dagje de toerist uithangen en even niet op het zadel zitten. Ook hopen we dan eindelijk weer eens te kunnen kamperen, iets wat de afgelopen dagen door het wisselvallige weer steeds maar niet wil lukken. En wat dat betreft zijn de vooruitzichten voor vandaag helemaal kansloos. Er wordt de hele dag doorlopende regen voorspeld.

En in dat opzicht bezien hebben we nog wel mazzel. Enkele momenten is het uiteindelijk wel kortstondig droog. Dan kunnen we genieten van de fraaie omgeving waar we doorheen trekken. Maar zeker 5 keer moeten we toch weer noodgedwongen ons regenpak uit de tassen halen. En omdat we vandaag een afstand van 75 kilometer gepland hebben is het uitblijven van lekker zomers weer dan toch wel een dingetje.

Eigen invulling

De route die we fietsen ( ‘Reitsma naar Rome’) is dusdanig opgebouwd dat vrijwel elk stadje of plaatsje wordt gepasseerd zonder dit daadwerkelijk te bezoeken. Dus als je niet oplet fiets je heel veel maar zie je vrij weinig. Vandaag proberen we daar een eigen wending aan te geven door de route hier en daar wat aan te passen en enkele wijndorpjes wat beter te bekijken. Zo komen we -ondanks de natte omstandigheden- toch wel lekker in de vakantiesfeer. In Oberwesel combineren we het dorpsbezoek met een rondje ‘koffie/thee met gebak’, in Bacharach genieten we van het fraaie oude centrum en in Bingen eten we een broodje, en dat alles natuurlijk op de droge momenten.

En zo gaat de dag toch nog vrij vlotjes om. Na Bingen verlaten we voor vandaag de Rijnoever om een bocht door het binnenland te maken, teneinde grote stad Mainz ( met al z’n industrie) niet aan te hoeven doen. Het rustige gebied waar we nu doorfietsen wordt vooral gekenmerkt door de alom aanwezige wijnbouw; de heuvels zijn -zover het oog reikt- beplant met druiven. Je zou er haast dorst van krijgen.

Tegen vieren fietsen we het gehucht Nieder-Olm binnen waar we toch maar weer een pensionnetje hebben geboekt. Wel een erg charmant pensionnetje, de kleurrijke eigenaresse heeft elke kamer qua inrichting zijn eigen karakter gegeven. En ‘s avonds vindt er bij een hip ( en drukbezocht)Thais restaurant in de buurt een smakelijke afsluiting van de fietsdag nummer 8 plaats.

Regen of zon?

Wanneer we de afgelopen dagen op een rijtje zetten, dan lijkt het uitblijven van de zomer wel een spelbreker. Maar het is maar hoe je het bekijkt. De berichten vanuit het Zuiden, met al die torenhoge temperaturen en bosbranden, dat is ook niet wat je zoekt. En we fronsen de wenkbrauwen bij de berichten over hagelstenen, zo groot als tennisballen, bij het Gardameer. Dat meer ligt op een steenworp afstand van ons einddoel Verona. Stiekem vragen we ons wel eens af hoe verstandig het is om uitgerekend daar naar toe te fietsen, met al die klimatologische problemen. Maar goed, we zullen zien. Voorlopig is het bij de Rijn rond de 15 graden en tamelijk nat. Geen idee wat we liever hebben……..🤔

Onder het toeziend oog……