Het is 8.00 uur wanneer de zon het wel genoeg vindt en ons het tentje uit schroeit. Pittige tijden, deze zomer. Elke dag volop de zon, geen druppeltje regen, het is werkelijk ongekend. We pakken onze spullen in voor de volgende etappe, op weg naar het Luxemburgse land! Vervelend is overigens dat we deze morgen geen fatsoenlijk ontbijt kunnen regelen. De camping doet er niet aan, en de eerstvolgende bakker is 3 kilometer terug, heuveltje op, naar St. Vith. Dat gaat ‘m dus niet worden.

Geen van de reisgenoten voelt er voor deze lange terugreis naar de bakker te maken. We schrapen daarom bij elkaar wat we nog aan eetbaars in de tassen hebben. Veel wordt het niet. Twee yoghurtjes, een pakkie Sultana’s en 3 eieren die in het pannetje open spatten en volledig leeg koken. Hmmmmm…. In het eerstvolgende dorpje naar de bakker en daar maar onze slag slaan.

Die eerstvolgende bakker laat echter ruim 35 kilometer op zich wachten. Wat dat betreft doet deze hoek van de Duitse Eiffel niet onder voor Noord-Frankrijk: Er is niets te vinden. Waar leven al die mensen in die dorpjes van?? Anyway: Letterlijk op 1 meter voor de Luxemburgse grens stuiten we op een soort SRV-wagen die ons eindelijk van brood en beleg kan voorzien. Tot die tijd hebben we al aardig wat fietswerk verzet.

Heuveltje op heuveltje af

Het eerste traject vanaf St.Vith verloopt nog over de Vennbahn en is dus tamelijk makkelijk te fietsen. Vanaf het gehucht Wefeler Mühle wordt de route drastisch anders. Vanaf hier verlaten we de Vennbahn, op weg naar ons einddoel Vianden. Hier is geen stukje weg recht, de dalingen zijn prettig maar de hellingen soms ronduit venijnig. Met de zon op ons bol en de beladen fietsjes is het behoorlijk werken. Maar de beloning is groot: De vergezichten zijn echt prachtig. Vanaf de fiets beleef je dat op een bijzondere manier, telkens weer.

De fietsroute volgt vandaag vrijwel doorlopend de Duits-Belgische grens. Daardoor kan het gebeuren dat we steeds bij het inslaan van een nieuwe weg de grensborden van beide landen te zien krijgen. Wanneer we bij het schilderachtige plaatsje Dasburg komen is dat afgelopen en rijden we definitief Luxemburg binnen. De weg naar Dasburg is bijzonder: We storten ons hier letterlijk naar beneden. We tikken de 50 km/uur aan op de steile afdaling naar de rivier de Our, die we daarna blijven volgen tot aan Vianden. Onderweg het zelfde beeld: Prachtige beboste heuvels, mooie vergezichten.

Uitzicht op Dasburg

een regen bui(tje)

Tegen 15.00 uur zit de tocht er op en rijden we het toeristische Vianden binnen. Op de camping De L’Our krijgen we een mooi plekje aan de rivier. En dan gebeurt er wat we de hele vakantie nog niet gehad hebben: Er valt zowaar een aantal druppels regen op ons kampementje! Het stelt niet veel voor maar is misschien wel een voorbode voor morgen, wanneer er enkele echte regenbuien voorspeld zijn. Afhankelijk van het weer zullen we beslissen wat we dan gaan doen: Een dagje de toerist uithangen in Vianden of  toch maar direct doorrijden naar Echternach.

Niet elk stukje weg is even goed onderhouden……