De wolken hangen deze morgen laag tegen de bergen die onze camping omringen. Alles is druilerig nat, en best wel wat koud voor de tijd van het jaar. Dat is het resultaat van een avond en een nacht met regen. Maar bij het moment van opstaan is het gelukkig droog!

En dat is fijn, want dan hoeven we onze huisraad niet in de bescherming van het tentje in te pakken, iets wat gezien de beperkte ruimte altijd een uitdaging is. Ook het ontbijt kunnen we gelukkig ‘open air’ doen, en we zien zelfs een klein stukje blauwe lucht tussen het wolkendek tevoorschijn komen. Gezien de voorspellingen voor vandaag is dat al bijzonder te noemen. De Zwitserse Meteo voorspelt een volledige dag met druilregen, maar daar komt -blijkt later- niets van uit. De lucht breekt steeds verder open, zozeer dat we al vrij snel tijdens het fietsen onze warme kleding kwijt willen. En na enige tijd komt zelfs de zon volop te voorschijn. Wat een prettige verrassing! 

Een prachtige route

Ook de route is vandaag – net als gisteren- een prettige verrassing. Wat een prachtig land is dit toch! We volgen de Inn en genieten van de hoge Alpenreuzen die het decor vormen. Grotendeels is de rit weer langzaam dalend, maar af en toe moeten we ook even flink op de trappers staan.  Soms is de ruimte rondom de rivier heel ruim, even later vormt zich bijna een soort kloof waar het water zich doorheen beweegt. We maken er geen wielerwedstrijd van en nemen ruim de tijd om rond te kijken en al het moois tot ons te nemen. We passeren een aantal prachtige dorpjes, heel pittoresk gelegen en doorgaans fraai gerestaureerd. Deze Inntalroute verdient van ons een dikke 10!

Bij het plaatsje Lavin aangekomen wacht ons een serieuze klim. Waarschijnlijk omdat de kloof die we naderen geen ruimte voor fietsers biedt hebben de bedenkers van de route voor de ‘bovenlangsroute’ gekozen. En dat zullen we weten ook…… Het gaat vanaf hier ruim 5 kilometer steil omhoog, over een slingerend grindpad. Het uitzicht wordt met de minuut spectaculairder, maar het is ook heftig en zwaar. Petra weet met de trapondersteuning goed door te fietsen, maar voor René is dit met een zwaarbeladen fiets een pittige klus. Mountainbikers die onderweg passeren geven hem complimenten. Leuk allemaal, maar zij hebben vrijwel allemaal een speed-pedelec, dus dat is een oneerlijke strijd….

Afgesloten route

René is dan ook erg blij wanneer de top bereikt wordt in het dorpje Guarda. Hier kunnen we even uitpuffen alvorens de tweede en laatste helling begint. We laten ons eerst enkele kilometers naar beneden storten richting het dorpje Ardez, waarna we een tweede soortgelijke klim inzetten naar het dorpje Ftan.  Echter: Net als gisteren is de fietsroute geblokkeerd…. Een groot bord langs de weg waarschuwt in onbegrijpelijk Zwitsers-Italiaans voor een wegafzetting. Waar en hoe? Geen idee, dat is niet uit de tekst op te maken. Net als gisteren gaan we puzzelen en komen tot dezelfde oplossing als een dag eerder. We gaan via de regionale weg naar Scuol, dat is de eerstvolgende wat grotere plaats waar we de officiële route weer kunnen oppikken.

Zo kan het gebeuren dat we dus opnieuw via de autoweg naar beneden scheuren. In Nederland zou dat ondenkbaar zijn, net alsof je pontificaal over de provinciale weg fietst. Maar hier lijkt het geen probleem op te leveren, de passerende automobilisten houden keurig rekening met ons. En opnieuw ontvouwt zich een prachtig panorama met de nodige haardspeldbochten. We tikken al naar beneden suizend de 50 km/uur aan. Echt heel gaaf om zo met de fiets af te dalen.

Een prijzige camping

Net voordat we Scuol binnen karren krijgen we toch nog een pittige klim voor de kiezen, waardoor we uiteindelijk toch behoorlijk afgedraaid het stadje binnenrijden. In Scoula blijkt ook een camping te zijn, dus de keuze is snel gemaakt. Hier blijven we een nachtje kamperen.  We rekenen het lieve bedrag van 54 euro af voor een plaatsje op het tentenveld ( geen stroom, geen zwembad, geen wifi, geen niks) en bouwen ons kampementje op. 
Omdat het nog halverwege de middag is nemen de kans om daarna met de skilift naar de top van de Motta Naluns te gaan. Een goed idee, want het uitzicht vanaf deze berg is prachtig mooi. Op de terugweg naar de camping scoren we boodschappen bij de lokale super en koken we later onze maaltijd bij de tent. Uit eten gaan is in Zwitserland een onbetaalbare hobby, en bovendien is het uitzicht vanaf ons plekje heel mooi.

Zo verloopt een dag met een prachtige fietstocht, onverwacht lekker weer, een zwaar parcours, en eindigt deze met een prijzige camping met fraai uitzicht. Wat wil een mens nog meer?

Afstand 35km, totaal 236km