Het is 07.30 uur. De eerste zonnestralen piepen de tent binnen.Dat valt dus mee. We waren er vanuit gegaan dat we rond 06.15 al ons trekkerstentje zouden uitsmelten. De hoge bomen naast ons veld hebben gelukkig de eerste warmte tegengehouden. Mazzel dus, zo kunnen we nog enigszins uitslapen. Maar nu is het over, zodra de zon ons tentje raakt vliegt de temperatuur omhoog. Opstaan dus!

Vandaag beginnen we met een stevig ontbijt. Het komt ons, ondanks de beperkte ruimte in de fietstassen, aan vrijwel niets te kort. Op het menu staan verse croissants, een kopje thee en broodjes met roerbak ei. Stevige kost die er voor zorgt dat we straks lekker kunnen doortrappen! Omstreeks 09.30 uur zijn we klaar met ontbijten en inpakken, dus kan de reis vervolgd worden. De route oppikken is een makkie, want de camping ligt er pal langs. 

De rit die dan volgt lijkt op die van gisteren. We fietsen, begeleid door een stralende zon, vrijwel doorlopend over rustige paden en dito weggetjes, terwijl we ook keurig uitzicht op de hoge heuvels van de Jura houden. Door een koel windje is de temperatuur zalig en zijn de fietsomstandigheden dus top. We koersen zo heel voorspoedig richting de grotere stad Biel, waar we al rond koffietijd arriveren. 

Een en al klokkies

Over die stad valt wel wat te vertellen. Biel is geen mooie stad, zoals het ons opvalt dat meerdere grotere steden in Zwitserland niet altijd de schoonheidsprijs verdienen. Maar wel heel bijzonder is dat Biel de titel ‘horlogestad’ draagt. En de reden daarvoor wordt ons snel duidelijk zodra we de gemeentegrens passeren. We komen langs het hoofdkantoor van het luxe merk Breitling en zien de uitgebreide kantoren en fabrieken van Rolex. Iets verderop torent het hoofdkantoor van Omega boven het centrum uit, en vlak daarnaast zetelt Swatch. Grappig om al die befaamde horlogemerken op één hoop te zien. Hoe zou dat zo ontstaan zijn…?

Overigens is ook opmerkelijk dat Biel ook de naam Bienne draagt, en dat nu komt weer door het feit dat Biel/Bienne is de enige gemeente/stad in Zwitserland die officieel èn gelijkwaardig tweetalig is, te weten Frans- en Duitstalig. ’t is maar dat je het weet 😉

Na een heerlijk bakkie met een gebakkie laten we de tweetalige horlogestad achter ons en rijden we verder richting ons einddoel voor vandaag, het plaatsje Erlach dat aan de Bielersee ligt. Aanvankelijk krijgen we van dit meer niet zoveel te zien aangezien vrijwel alle grond rond het meer particulier bezit -en dus niet toegankelijk-is. Maar wat later mogen we wat heuveltjes op rijden en zien we vanaf daar de Bielersee in al haar schoonheid liggen. Fraai plaatje!

We tokkelen door en komen, nog steeds onder een strak blauwe hemel,  omstreeks 13.00 uur al aan bij de Municipal van Erlach. Aanvankelijk twijfelen we nog of we doorfietsen, maar de gedachte aan een duik in de Bielersee is te verleidelijk. Dus uitpakken die tent, omkleden en huppetee… in de See!

Zo beleven we een heerlijk middagje aan de rand van het meer, en onder de schaduw van de bomen. Het plaatje voelt bijna Italiaans aan, met een staalblauwe lucht en een dito meer. Af en toe een duik, en aan het eind van de middag een biertje en wijntje. Zo hoort vakantie toch te zijn?

Hoe nu verder?

Morgen wacht de etappe naar Yverdon Les Bains op ons. Vanaf daar gaan we bekijken of de route iets kunnen aanpassen. Officieel volgt de Südfussroute vanaf deze stad een stuk door de bergachtige Jura, met dito klimwerk. Omdat de temperatuur vanaf morgen nog meer gaat oplopen hebben we daar niet zo’n zin in. Onze gedachten gaan terug naar vorig jaar toen we in de Zwitserse Alpen zowat het leven lieten door een hele hoge pas bij snoeihete temperaturen te willen nemen. Vanavond kwamen we er al puzzelend achter dat er ook een alternatief is. De Rhône-route volgt de oevers van het meer van Genève en zal dus ongetwijfeld minder hoogtemeters bevatten. Deze trail loopt ook door Yverdon, dus we kunnen naar wens overschakelen op dit alternatief. We zullen zien!