Het wordt vandaag een bijzondere dag, want ergens in de loop van de middag zit de fietsrit er voor dit jaar weer op. We willen het einddoel Perpignan bereiken, en met nog maar 60 kilometer voor de boeg moet dat makkelijk haalbaar zijn. We pakken ons boedeltje weer in (dat gaat zo langzamerhand wel heeeeel geroutineerd) en stappen rond5 10.00 uur op het stalen ros voor de afsluitende etappe.
Net als gisteren ligt er weer een keine uitdaging op ons te wachten, dit omdat we geen gebruik maken van de officiële route maar aan het ‘doe het zelven’ zijn geslagen. Vanuit Port-la-Nouvelle moeten we een leuke route op zien te bouwen naar Perpignan. We besluiten om maar eens geheel op de fietsadviezen van Google Maps af te gaan. Dat hebben we nog niet eerder gedaan, echt een hele dag op Google Maps fietsen. Eens kijken hoe dat bevalt!
Direct vanaf de camping lijkt het al mis te gaan. Google stuurt ons 7 kilometer lang een gierend drukke weg zonder fietspad op. Grote zandwagens bulderen langs en drukken ons bijna letterlijk van de weg. Bij de eerste afslag smeren we hem, dit gaat niet lukken. René bestudeert de Google kaart en denkt een alternatief te zien via stille landweggetjes. Wanneer we nog geen 10 meter op het eerste weggetje zitten gooit Google het aanvankelijke plan helemaal om en stippelt precies de route uit zoals René die al van plan was…. Het is wel duidelijk: Google is nog niet zover als Open Street Maps, het onderscheid tussen fietsbare en aantrekkelijk fietsbare wegen is daar nog niet helemaal bekend.
De rest van de dag verloopt steeds zo. Google loodst ons uiteindelijk naar Perpignan, maar je moet wel doorlopend blijven opletten dat je niet over stikdrukke wegen wordt geleid. Met wat eigen initiatief en de hulp van Maps gaat het uiteindelijk prima. Enkele stukken van de route worden we trouwens over de al eerder door ons beschreven ‘Voie Verts’ geleid, de prachtige vrijliggende fietspaden die onderdeel lijken uit maken van een soort nationaal fietsplan. Het is duidelijk dat deze paden in dit gebied nog in aanleg zijn, soms stoppen ze heel abrupt waarbij je dan zelf maar moet uitzoeken hoe je verder fietst. Maar ook deze paden zullen hier ongetwijfeld over een jaartje klaar zijn, dan fiets je als een vorst door dit prachtige kustgebied heen.
Ons eindpunt van de rit: Perpignan
Omstreeks 14.00 uur tokkelen we dan ons einddoel binnen, de drukke stad Perpignan. We maken ons gebruikelijke statieportret bij de stadspoort, daarna op naar de stadscamping! Hier gaat Google Maps echt de fout in. We worden enkele kilometers door de stad geleid en lopen vlak voor de camping vast op een spoorbrug waar we volgens Google met gemak overheen kunnen met onze fietsen en bagage. Waarschijnlijk denken de Franse Spoorwegen daar heel anders over, hier kan zeker geen fiets overheen. Shit, nu moeten we weer kilometers terug om over de rivier heen te komen. Eerst maar eens de camping bellen, misschien is er helemaal niet eens een plek voor ons. Pieptoon op de lijn, dit nummer bestaat niet meer. De Tourist Information gebeld, en ja hoor: de stadscamping is opgeheven, andere campings in de buurt zijn er niet echt.
Wat een bijzonder eind van de vakantie… Maar niet getreurd, we bellen het hotel waar we een dag later toch al zouden verblijven , en deze heeft de kamer ook al een dag eerder beschikbaar. Zo eindigt onze fietsvakantie 2016 eerder dan gepland in een hotel. De rit zit er op!
s ‘Avonds toasten we op het terras in het centrum van de stad op een geslaagde fietstocht van Eindhoven naar Perpignan. We hebben weer genoten, prachtige dingen gezien, voor het overgrote deel prima weer gehad en zijn – ondanks de fietsinspanningen- heerlijk uitgerust. Voor iedereen die ons via de website of Facebook aangemoedigd heeft heel hartelijk bedankt!!!
We hebben nu nog 1 luierdagje in Perpignan voor de boeg. We laten onze fietsen daarna achter in Perpignan voor transport naar Nederland terwijl wij de trein naar Gerona nemen. Daar kijken we nog een dagje rond, daarna pakken we het vliegtuig naar huis. Einde vakantie, maandag weer aan de slag!
| Dagafstand | 61km |
| Totaal | 1511km |
Bedankt voor het delen van jullie fiets ervaringen, ik heb er van genoten!
Gr. Josée
Graag gedaan. Altijd leuk om te weten dat iemand meegeniet van onze fietsrit. Tot volgend jaar?
Hĕ kanjers,
Dat hebben jullie weer fantastisch goed gedaan, proficiat! Geniet nog vsn Girona , een goede thuisreis en alvast voor staks welkom thuis!!!!
Het is wederom gelukt met de nodige perikelen onderweg om het spannend te houden. Gefeliciteerd. ma.
Gefeliciteerd jongelui!Ik heb weer genoten van het verslag.Fijne dagen nog in Gerona;ook een mooie stad?
Geweldig gedaan! Wat onwijs goed van jullie.
Ha Petra en Rene,
Ik lees soms met wat vertraging, vandaar dat ik nu pas, op de verjaardag van Petra (gefeliciteerd!!!), reageer op jullie laatste vakantiedag. Maar ik heb lekker met jullie mee gereisd door Frankrijk. Dank je wel!!!
groet, Kitty
Goed gedaan jongens, petje doe ik af.
Heerlijk om “mee te reizen”, af en toe zat ik in gedachten achterop.
Ongetwijfeld zal er wel weer een volgend avontuur komen, die ik graag volgen zal.
Hallo Petra en René,
Leuk verslag van jullie reis. Wij zijn zelf sinds kort lange afstand (kampeer)fietsers en als we in 2017 klaar zijn met onze Rome reis (zie onze website) willen we beginnen aan een reis naar Zuid Frankrijk. Wat ons bezig houdt is, welke reis mooier is, de “Groene weg naar de Middellandse zee” van de Europafietsers of de reis van Benjaminse. Jullie hebben beide gedaan, dus jullie mening is voor ons wel interessant.
Wim en Renée
Beste Wim en Renée,
Dank voor jullie reactie. Grappig: Ik heb vandaag op een aantal momenten nagedacht over jullie vraag, en een antwoord daarop vinden is niet eenvoudig…! Ook Petra kan desgevraagd niet 1-2-3 een uitspraak doen.
Beide routes voeren weliswaar naar het warme Zuiden maar zijn ook wel verschillend. De Benjaminsereis vonden we uiteindelijk misschien wat minder aantrekkelijk dan de Groene Weg. Hoofdreden is wel dat de Groene Weg van A tot Z autoluw is en de mooiste gedeelten en plaatsen van de diverse provincies volgt. Dat kun je van de Benjaminseroute niet altijd zeggen. Er zitten diverse spectaculair mooie gedeelten in deze route, maar naar onze smaak moesten we iets te vaak drukke gedeelten van Frankrijk door. Wanneer je ons dagboek leest kom je die stukken duidelijk tegen, en we voelden ons daar zelfs genoodzaakt om soms de trein te nemen en die gedeelten over te slaan. Op punten wint dus de Groene Weg, die ook duidelijk populairder is (we kwamen veel meer fietsers op deze route tegen). We realiseren ons wel dat we wellicht een’gekleurde bril’ ophadden vanwege het feit dat de Groene Weg onze eerste echte lange afstandstocht was…. ?
Succes met jullie besluit, en alvast een mooie vakantie toegewenst!
Hallo René en Petra,
Dank voor jullie antwoord. Daar hebben we zeer zeker wat aan. Overigens zullen we met “de groene weg” pas starten in 2018, want in 2017 moeten we eerst nog even “Rome” afmaken. We zijn dit jaar tot Verona gekomen. Zie daarvoor http://www.wijninga-kamphuis.nl/wandelen/fietsen-naar-rome/fietsen-naar-rome-3/
Zo te lezen hebben jullie die route nog niet gedaan. We kunnen hem van harte aanbevelen. Het stuk door de Alpen is ontzettend mooi. Heel geweldig als je die bergen zo dichtbij ziet tijdens het fietsen. Reitsma (de maker ervan) zoekt ook de rustige paden uit.
Renée en Wim
Interessant. We hebben al enkele malen overwogen om de Romereis te gaan maken maar hebben ons steeds laten afschrikken door de zwaarte van het Alpen gedeelte. Kun je daar nog iets meer over vertellen?
Dat van die Alpen valt reusachtig mee. De eerste col van de route van Reitsma is de Buchner Höhe (zie etappe 18 van onze site) en dan kom je niet boven de 8% uit (hele korte stukjes van meer % kom je soms wel eens tegen, maar dat is overal zo natuurlijk). En de 2e grote col is de Reschenpas en dat is 6 km van 7% (etappe 20). Wij keken ook altijd met ontzag naar de Alpen, zeker Renée. Zelf had ik meer iets van, als het niet lukt pakken we daar de bus wel (dat kan daar met de fietsen achterop de bus). Daar komt bij dat wij zelf ook niet erg getrainde fietsers zijn, en inmiddels ook 67 (Wim) en 61 (Renée) jaar zijn. Ja, we reden altijd al wel 100 km op 1 dag in Nederland (1 keer per jaar) maar dat was het dan wel. Wel fietsen en wandelen we graag in Nederland. Onze enige “bergervaring” hiervoor was een proefrit over de Schwäbische Alb in 2014. Dat was 6 km van 4-8%. Onze fietsen: Renée heeft een Rohloff naaf en haar achtertandwiel heb ik laten vergroten van 19 naar 24 tanden, waardoor haar laagste overbrengingsverhouding is gedaal van 0,73 naar 0,58. Zelf heb ik een gewone derailleur (3×10) en mijn kleinste overbrenging is 0,70. Zo werd mijn fiets afgeleverd. Renée blijft ook liever fietsen op de hellingen. Ze is bang na een stop niet meer op gang te komen. Zelf stop ik zo nu en dan wel als het mij te gek wordt, en ik loop ook wel eens kleine stukjes, alhoewel dat met 20 Kg bagage niet altijd makkelijk is. Even 5 minuten bijkomen en je kunt weer verder. Oorspronkelijk hadden we ook zoiets van één keer de Alpen (als je naar Rome wil zal dat ook wel moeten) maar daarna nooit weer. En nu, met de Alpen achter de rug, bespreken we inmiddels ook al de Adria Radweg van Salzburg naar Venetië, die we zeker ook eens gaan doen. Ons advies is dus gewoon gaan doen!
Een heel duidelijk antwoord Wim, hartelijk dank daarvoor. Mag ik zo onbeleefd zijn nog een laatste vraag over deze route te stellen…? Is het niet zo dat het gedeelte NA de Alpen tegenvalt? Je moet toch een gedeelte van de Po-vlakte door? Is dat niet een saai stuk? We horen graag van, jullie informatie helpt ons enorm bij het nemen van een beslissing 😉
Ja, René dat weten wij ook nog niet omdat we tot Verona zijn gekomen dit jaar. Volgens mij wordt de saaie Povlakte wel gecompenseerd door de leuke stadjes die je tegenkomt, zoals Verona en Ravenna, die wij kennen van eerdere vakanties. En als je de Apennijnen in fietst wordt het vanzelf weer leuker lijkt me. Als je mij jouw e-mail adres stuurt zal ik je na onze tocht volgend jaar (waarschijnlijk eind mei/begin juni) wel uitgebreid informeren. Succes met het afwegen van deze moeilijke beslissing ?
Heel graag tot volgend jaar! De verhalen zijn geniaal en we genieten mee. De belevenissen van René en Petra op de fiets in boekvorm….
Wie weet… ?
Hallo Wim, René, Renee en Petra,
Wij Sjouke en Rolande zijn in 2014 naar Rome gefietst. We hebben ook een blog bijgehouden.
Ik had voor geen goud de Povlakte willen missen. Deze vond ik, Rolande, heel zwaar. Ik wordt altijd blij in het landschap, maar de Povlakte trok de energie uit mijn lijf. Een hele bijzondere ervaring om mee te maken. Het is niet de mooiste ervaring, maar daarom niet minder intens en overweldigend. Ik zou hem niet overslaan, echt niet.
Rome was onze tweede gietsreis, maar de eerste die we zelfstandig met onze tent deden. Wellicht daarom een van de mooiste fietsvakanties. Een aanrader.
Zijn jullie naar Santiago geweest? Deze gaan wij volgend jaar fietsen. Tips zijn welkom.
Mocht je ons blog willen lezen dan verwijzen we jullie door naar
Rolandeensjoukefietsennarrome.wordpress.com
Vriendelijke groet,
Sjouke en Rolande