Na een rommelige nacht staan we vandaag wat brak op. Dat kent 2 oorzaken: de regen (en het onweer) hielden ons enige tijd uit de slaap. En enkele medekampeerders besloten vlak naast onze tent een gezellige avond in te richten, tot behoorlijk diep in de nacht. Mwoah…….

Maar niet getreurd, vandaag breekt er een nieuwe dag aan die gelukkig droog start. Maar helaas is dat voor korte duur, want nog voordat we op de fiets zitten begint het te druppelen. Twijfel… wel regenpak aan, geen regenpak aan? De luchttemperatuur is nog vrij hoog, dus binnen de kortste keren is het aan de binnenkant van het pak net zo nat als daarbuiten. Daarom maar geen regenpak aan, een beetje nat worden is ook weer niet zo erg! En dat blijkt een wijs besluit, want vrij snel stopt het met regenen, en dat blijft zo het tot het einde van de fietstocht. 

wind in de rug
Het traject van Feldkirch naar Chur verloopt grotendeels vlak. Wanneer we Liechtenstein binnen fietsen moet er even op de pedalen worden gestaan, maar het vervolg langs de Neue Rhein is lekker vlak. Tijd genoeg om te genieten van de omringende bergen die, gedeeltelijk in wolken gehuld, nu weer een heel andere uitstraling hebben. En met een licht windje in de rug verloopt de reis meer dan  voorspoedig. 

Dat wordt anders wanneer we halverwege het traject, ter hoogte van de plaats Bad Ragaz, de rechter oever van de Rhein worden opgestuurd. Hier worden we langdurig vlak langs de snelweg geleid, moeten we dwars door en over industrieterreinen rijden en passeren we weinig fraaie buitenwijken. Niet erg mooi, en omdat de zon er nu langzaam maar zeker bijkomt ook nog een plakkerig klusje.  We vinden het dan ook prima als we halverwege de middag ons einddoel Chur bereiken. Hier is het even zoeken naar de enige camping, maar met behulp van Google maps komen we daar redelijk vlot uit. 

Zwitserse campings….

En om over die camping te spreken……wat zullen we daar eens van zeggen? Door onze ervaring van voorgaande jaren weten we zo langzamerhand dat een groot deel van de Zwitserse campings bepaald geen hoofdprijs voor schoonheid verdient. En daar vormt de de ‘Au Chur’ camping geen uitzondering op. Een verzameling schrootcaravans, en een veldje dat bedoeld is voor tentkampeerders. Jammer genoeg ligt dat veldje vrij kort naast de drukke snelweg, en omdat de wind onze kant opstaat geeft dat best veel tumult.Terwijl het camping restaurant prijzen berekent waar een sterrenrestaurant trots op zou zijn…

En die zelfde wind trekt plotseling tot halve stormkracht aan, zo sterk dat René met wat extra haringen de tent moet verstevigen. In de verte klinkt onheilspellend gerommel, en ja hoor: nog geen kwartier later valt de eerste regen, samen met knetterend onweer. Het plenst gedurende een half uur, zodat we weinig anders kunnen doen dan in ons kruiptentje het einde van de bui afwachten. Zodra het droog is wagen we het erop de fietsrit naar de supermarkt te maken. En terwijl we daar zijn breekt er opnieuw een plensbui los. We maken van de nood een deugd en wachten met een biertje in een café op betere tijden.

Terug op de camping is het voor de 3e keer raak. Gelukkig treffen we een grote partytent aan waar we ons hapje kunnen koken. Een beetje gedoe allemaal maar brand is erger, zullen we maar zeggen. Wanneer we bij de tent terugkomen blijkt deze minder waterdicht dan gedacht. Onze opblaasbedjes dobberen op een dun laagje regenwater. Dit brengt ons altijd versneld nabij het armoede niveau. Temeer omdat het bagagedeel van de tent door in-en uitlopen razendsnel transformeert in een blubberpoel. Hardcore kamperen, lieve mensen!

Zo eindigt een mooie dag wel vrij vochtig en blubberig. Maar we hebben de wetenschap dat de zon morgen weer uitbundig schijnt. En dan is alle nattigheid binnen een paar minuutjes weer helemaal vergeten. Eerst ff slapen………

Afstand 65 km, Totaal 121 km