Plotseling gloort het in de verte: het einde van onze fietsvakantie. De afgelopen tijd sta je er niet bij stil en doorloop je de ‘routine’ die hoort bij de fietsdagen. En dan opeens realiseer je jezelf dat we na vandaag nog maar één dag hoeven te fietsen om ons einddoel te bereiken. Best gek.

Eerst maar eens de rit van vandaag beleven. De dag start met het inpakken van onze zooi in het appartement te Trento. We hebben dit appartement geboekt vanwege de gunstige ligging in het centrum en de sympathieke prijs voor een verblijf inclusief ontbijt. Nu blijkt de interpretatie van wat we ‘een ontbijt’ noemen nogal te verschillen met de opvatting van de eigenaars van het appartement. Gisteren zagen we bij binnenkomst al een klein mandje op tafel staan dat blijkbaar moet doorgaan voor een Italian breakfast. Enkele voorverpakte gortdroge toastjes en een paar kuipjes met jam, tsja…. Gezien de commentaren op booking.com zijn wij niet de enige gasten die dat wel een beetje karig vinden. Na alle tassen weer aan de fiets gehangen te hebben gaan we daarom eerst op zoek naar een fatsoenlijke bakker en schaffen onszelf een paar echt lekkere broodjes aan. 

Dit fietst beter

Na de maagjes in een nabij gelegen park gevuld te hebben gaan we de trappers weer laten malen. En gelukkig zijn de weersomstandigheden nu iets normaler dan gisteren. Waarschijnlijk het gevolg van de regen en onweer die vannacht over het gebied trokken. En ook landschappelijk is de route een stuk mooier dan gisteren. Veel afwisselender wegen, paadjes, kronkelweggetjes zorgen voor de nodige afleiding. We blijven ons verbazen over de kwaliteit van de route die we volgen. De Italianen hebben kosten nog moeite bespaard om de fietspaden van hoge kwaliteit te laten zijn. Prima asfalt, duidelijke aanwijzingen en mooie trajecten. Helemaal goed! Voor sommige stukken moeten we af en toe wel vrij dicht langs de autostrada fietsen, maar dat duurt nooit heel lang en door alle mooie uitzichten heb je genoeg afleiding.

Anders dan gisteren rijden we de kilometertjes dan ook vlotjes weg, terwijl het zo stiekemweg wel weer heel warm wordt. Voor we het weten benaderen we ons einddoel, een agricamping in Brentino Belluno. Dit is een kleine camping op een wijnlandgoed, hoe leuk is dat? We worden opgewacht door de eigenaar zelf die ons uitlegt waar we ons plekje kunnen vinden. Gelukkig hadden we al ‘s ochtends gebeld om te horen of er nog plaats was, want anders waren we niet meer welkom geweest. En de beloning, los van een kampeerplek, is groot. Want…… er is een zwembad! Hoe heerlijk! Het mag duidelijk zijn dat we daar de rest van de middag gespendeerd hebben. 

Het laatste stuk

Hans Reitsma, de bedenker van de fietsroute naar Rome, heeft het traject van Amsterdam naar Rome ingedeeld in behapbare etappes. Elke keer is het beëindigen en vervolgens starten van een nieuw etappe weer een klein eikpuntje. En vandaag is het dat zeker, want tegen de klok van 14.00 uur start René op zijn Garmin de allerlaatste etappe van deze vakantie. Dat betekent dat we nog maar 73 kilometers te gaan hebben voordat we voor de Arena van Verona staan! En aangezien we er vandaag al 32km van die etappe hebben afgesnoept resteert er voor de laatste dag nog slechts 41 kilometer. Hoe gek is dat…?

Voor de laatste keer een nieuwe route op de Garmin zetten

Kortom: morgen hopen we de rit gezond en wel af te ronden. We houden dan nog twee dagen over om wat rond te kuieren in Verona, alvorens we zondag a.s. weer huiswaarts gaan. Binnen een klein uurtje vliegen zullen al onze fietskilometers dan als sneeuw voor de zon zijn verdwenen. Wat dan nog resteert zijn de herinneringen aan een heel mooie vakantie