Vandaag verlaten we Karlovy Vary na een heel prettig oponthoud. We weten dat ons een pittige etappe te wachten staat. En die verwachting wordt gelijk bewaarheid, want zodra we de gemeentegrens van Karlovy passeren start de klim om uit het dal van de rivier De Eger te komen.
 
We fietsen door een prachtig bosdomein terwijl we  rustig aan de nodige hoogtemeters maken. Gelukkig is het droog weer, dit in tegenstelling tot de weervoorspellers die ons een kletsnatte dag in het vooruitzicht stelden. Misschien wel tot onze eigen verbazing merken we dat we de klim verrassend makkelijk verloopt. Komt dat door de prettig geleidelijke klim over goed asfalt, of door de temperatuur die vandaag beduidend lager is met zo’n 17 graden? Of komt het  misschien wel doordat we meer kilometers in de benen hebben…? Wat de reden ook is, we karren prima naar boven en weten ook nog te genieten van de omgeving en het uitzicht. 

En dan komt de regen…

Wanneer we bijna boven zijn opent de hemel zijn sluizen en zien we ons gedwongen het regenpak aan te trekken. Dat fietst altijd minder lekker, maar het pak geeft ook wat warmte en dat is vandaag zeker welkom.
 

Kruip door – sluip door safari….

Boven gekomen vervolgen we onze route terwijl de regen gelukkig weer stopt. We passeren diverse stille dorpjes en tuffen vlot op ons eindstation Žlutice af.  
 
Vanwege het klimwerk en de weersvoorspelling hadden we voor vandaag een korte etappe gepland. Net voordat we gaan denken dat het vandaag wel een erg makkie is….. worden we toch nog even fiks op de proef gesteld. Zo’n 8 kilometer voor Žlutice worden we plotseling een klein bospaadje ingeleid. Binnen de kortste keren rijden we door een soort jungle. Deze route heeft niets met een fietspad te maken, we raggen over iets dat op een rivierbedding lijkt met grote steenblokken en gevaarlijke gaten. Fietsen lijkt hier zelfs voor mountainbikers niet mogelijk. We moeten lopen, terwijl de regen opnieuw gaat vallen, maar nu met bakken tegelijk. 
 

op weg naar Zlutice

Verkleumd in Žlutice

De route maakt een sterke stijging door, we duwen de fietsen voluit over de steenstukken naar boven. Ondertussen voegt zich een onweer bij de regen, boven ons hoofd dondert en bliksemt het. Dit heeft weinig meer met vakantie te maken. Gelukkig is de afstand tot het einddoel niet lang meer, dus na het geploeter in het bos melden we ons doorweekt en verkleumd bij het pension in Žlutice. Hier worden we vriendelijk ontvangen en wacht er een keurig nette kamer met ligbad op ons. Wat een cadeau om in een warm bad op temperatuur te komen!
 
Samengevat is dit sinds lange tijd weer eens een verregende dag. Gemeten naar het aantal dagen dat we onderweg zijn mogen we beslist niet mopperen: We hebben veel meer zonovergoten dagen dan verregende exemplaren gehad.
 
Morgen weer verder naar ons einddoel Praag. We hopen met droog weer tot Rakovnik te komen.

Gluurhond 🙂