Vandaag een dagje om lekker te luieren ( het lijkt wel haast een gewoonte te worden!), wat te zwemmen, boodschapjes te doen en het dorpje Puy-l’Èvêque eens goed te bekijken. En Puy voldoet aan het beeld van vele dorpjes hier in de omgeving: Op het eerste oog bijna een ansichtkaart. Een hoog gelegen chateau dat over het dorp uitkijkt, daarnaast een fraai kerkje uit de 13e eeuw, en aan de voet daarvan nauwe straatjes met deels fraai gerestaureerde huizen.
Maar als je wat nauwkeuriger kijkt, dan zie je ook een andere kant. Tamelijk veel leegstand en daardoor diverse vervallen en dichtgetimmerde (onverkoopbare?) huizen. Wanneer we bij één van die huizen naar binnen gluren, dan zie je een surrealistisch beeld van een woonkamer die plotsklaps lijkt te zijn verlaten. Veel verlepte huisraad onder een dikke laag stof, net een decor van een slechte film. En ook de winkelstand in deze dorpjes is niet best: vrijwel alles is gesloten, we merken op dat alleen de bakker en de kapper hier nog zaken doen. Aan de buitenkant van Puy ligt wel een mooi Logies de France, en het is ook daar dat we ons middagborreltje aan de fraaie terrastuin doen.
Een slechte zanger
‘s Avonds eten we onze eigen hap op de camping, dit met wat hulp van onze Nederlandse buren die zo lief zijn om de bederfelijke boodschapjes en een paar biertjes in hun koelkast te willen stallen. En later op de avond breekt er een soiree uit op de camping. Zo’n typisch Frans-chaotisch eet-drink-muziekfeest. Aangezien we vrij dicht bij de feesttent staan krijgen we de volle laag over ons heen. Een ingehuurde zanger/gitarist staat het onsterfelijke nummer ‘Hotel California’ van The Eagles op een gruwelijke wijze te verkrachten. Zowat alle nummers die hij zingt zitten ruim boven zijn vocaal bereik, dus door vermoeide stembanden wordt het concert met de minuut erbarmelijker. Erg vermakelijk allemaal.
Het is tegen twaalven wanneer we te midden van alle feestvreugde ons bedje opzoeken. Morgen gaan we lekker fietsen!
| Dagafstand | 12 km |
| Totaal | 1064 km |
