Vandaag staat de beklimming van de Reschenpas op het menu. We hebben alles goed voorbereid maar zijn toch benieuwd ( en een beetje gespannen) of we deze rit gaan volbrengen….

En daarom staan we deze dag al behoorlijk vroeg op ( voor ons doen tenminste). Om 7 uur kruipen we uit onze warme slaapzak en beginnen met de inpak van onze spullen. Het is nog koud, zo rond de 10 graden. En de lucht? Die is 100% onbewolkt en dus strakblauw. De zon is nog verstopt achter de hoge bergen.

Naar de pas

Tegen 08.30 rijden we de camping af voor onze ‘bergetappe’. Eerst komen we op de grote doorgaande weg naar het plaatsje Martina, gelegen in Zwitserland. Deze fraai aangelegde weg voert ons door een prachtige kloof tussen torenhoge bergen. Op de weg zelf is het gelukkig vrij rustig, we hoeven niet al te bang te zijn voor langsrazend verkeer. Een paar kilometer voor Martina verlaten we Oostenrijk en belanden even in een soort niemandsland. Reclames op de paar huisjes langs de route wijzen ons op de mogelijkheid van taxfree shopping. Dat doen we later wel weer een keertje, nu even geen tijd voor….

 We peddelen lekker verder en bereiken binnen vrij korte tijd Martina, de grensplaats van Zwitserland. Hier slaan we gelijk linksaf om zonder omhaal, direct aan de klim naar de Norberts Höhe op ruim 1400 meter te beginnen. Dat is de grootste klim naar de Reschenpas die ons uiteindelijk in Italië moet brengen. En dat gaat ons wonderbaarlijk goed af.

Hij gaat lekker

Eerlijk gezegd zagen we vooraf wel een beetje tegen deze klauterpartij op, maar dat valt uiteindelijk reuze mee. Het effect van 1300 kilometers in de benen hebben…? En vooral de juiste keuzes maken: vroeg starten, dan is het nog lekker koel. De zon zit ook nog achter de bergen, dus in de schaduw is het veel prettiger klimmen. En -eerlijk is eerlijk- het laatste zetje wordt nog gegeven door onze Pendixmotor. Dat betekent zeker niet dat we er niks aan hoeven te doen, maar samen met de hulp van Pendix vormen we zogezegd een prettig koppeltje 😜

Zo tokkelen we rustig langs een hoop haarspeldbochten en belanden na enige tijd bij de plaats Nauders. Na hier een bakkie te hebben gedaan vervolgen we de weg om uiteindelijk tegen 11.30 op het hoogste punt  (1560 mtr) van de Reschenpas aan te komen. fotooooooo!!!

En dat betekent ook dat we nu toch echt Italië zijn binnengereden! Hoe leuk is dat, opstappen op de fiets in Haarlem-Noord en arriveren in Italië. De zon schijnt uitbundig, de omgeving is schitterend, dit is geluk.

Na een lekkere lunch bij het stuwmeer Reschensee vervolgen we onze route naar de camping. We hebben ervoor gekozen om te kamperen in Mals. En om daar te komen maken we eerst een forse afdaling vanaf de Reschenpas. En dat gaat natuurlijk heerlijk!

Al onze hoogtemeters verdampen terwijl we naar beneden scheuren op een prachtig aangelegd, kilometers lang fietspad. Overigens het eerste fietspad dat ik ken met op meerdere plekken radarsignalering voor te hard fietsen😜 

Naar de camping

We passeren o.a. een prachtig boerendorpje met smalle pittoreske straatjes. Hier zie je wel dat je in een ander land bent terechtgekomen; Oostenrijk kent door het massatoerisme dit soort charmante plaatsjes nauwelijks meer. 

In Mals aangekomen doen we nog een boodschapje en tuffen door naar de camping. Die heeft nog wel een plekje voor een tentje en 2 fietsen. Over de prijs voor een nachtje slapen op deze camping zullen we het maar niet hebben. Het uitzicht is schitterend en de voorzieningen prachtig. Wat wel even wat gewenning vraagt is de temperatuur, die inmiddels in de zon tot tegen de 40 graden is opgelopen. Zo heb je weken lang regen en kou, en zo kampeer je ongeveer in de tropen. Maar klagen doen we niet, eindelijk zomer!

Kortom: het einde van een geweldige dag. Vanaf nu hebben we het hoogste punt van de route achter ons liggen en kunnen voorlopig afdalen of vlak fietsen. Kortom: heeeel lekker. En waar we dan morgen uitkomen…….? We zien wel.