Reizen met de trein en fiets…… Er valt op Internet heel wat over te lezen. Goede ervaringen, slechte ervaringen. Ook wij hebben in de loop der vakantiejaren verschillende indrukken opgedaan. Soms verliep een reis per trein heel vlotjes, de andere keer kostte het veel meer moeite om (vooral) de fietsen mee te krijgen. Eens kijken wat ons vandaag gaat overkomen, wanneer we van zuidoostelijk Avignon naar zuidwestelijk Cahors willen reizen, zo’n 450 kilometer. 

We kunnen rustig opstarten, want onze verbinding vertrekt pas om 11.40 uur vanaf Avignon Centraal. We hebben uiteraard vooronderzoek gedaan en gezien dat onze fietsen op deze trein mee mogen.

Afscheid van de Provence. Op naar het westen!

Waar blijft de fiets?

Op het station gearriveerd kopen we goedgemutst twee kaartjes bij de automaat, die vervolgens onverwachts peperduur uitvallen. Hoe komt dat nou? Blijkbaar is er alleen nog plek in de eerste klasse. Shit, een dure grap. We besluiten er in ieder geval maar van te gaan genieten totdat Rene’s oog valt op de tickets. Er zijn bepaalde stoelen aangewezen, waar laten we onze fietsen dan? Toch maar even informeren bij de balie. Helaas, verkeerde tickets gekocht, want fietsplekken zijn niet meer beschikbaar. 

De informatrice zoekt geduldig naar een oplossing. Die blijkt moeilijk te vinden, nergens kunnen de fietsen mee. Uiteindelijk komt ze na langdurig zoeken met een omslachtige laatste kans die er voor zorgt dat we 3,5 uur in Narbonne moeten wachten en pas om 21.00 in Cahors zullen arriveren. Niets te kiezen, dus doe maar. Na verrekening van pittige administratiekosten kunnen we de kaartjes omruilen. 

Lekker druk

Het Franse treinsysteem kent de klantonvriendelijke gewoonte dat het perron vanwaar je vertrekt pas enkele minuten van tevoren bekend wordt gemaakt. Op zich niet zo’n punt, maar wel wanneer je met zwaarbeladen fietsen komt aanzetten. We moeten naar perron ‘E’. Met enige stress proppen we de fietsen verticaal in de te kleine liftjes en komen net op tijd bij de trein die ons naar tussenstation Narbonne gaat brengen. Deze trein blijkt echter zeer populair te zijn en zit volledig afgestampt met vakantie vierende Fransen. Nergens een plek voor de fiets 🙄 . Uiteindelijk proppen we onze rijwielen op een gehandicaptenplek in de hoop dat dit geen gezeik gaat opleveren. Passagiers moeten ongeveer over onze fietsen heen klimmen, jammer dan. Terwijl we wegrijden zien we op het perron nog een treurend echtpaar met fietsen staan dat echt geen plek heeft kunnen vinden…..

De rit naar Narbonne verloopt vlot. Een groot deel verloopt langs de kustlijn van de Middellandse Zee, da’s wel weer leuk natuurlijk. Aangekomen in Narbonne hebben we zoals gezegd zéér ruim de tijd. We zoeken een parkje op, klappen onze kampeerstoeltjes uit en luieren/lezen wat. Tegen 17.00 uur gaan we terug naar het station en wachten de loterij van het perron af. De keuze valt op het middelste perron. Waar is de lift? Die is er niet. Fietsen afladen, alles van de trap afsjouwen, volgende trap weer op, fietsen weer opladen en net op tijd voor de verbinding naar tussenstation Toulouse. Vermeldenswaard is dat de smalle instap van de trein een halve meter boven perronniveau ligt, dus ook hier is het hijsen en sjorren geblazen.

Waar is die lift?

In Toulouse aangekomen wacht de laatste verbinding naar Cahors, dit keer met slechts 20 minuten overstaptijd. De loterij van het perron is net bekend. Waar is de lift? Die is er niet. Fietsen afladen, alles van de trap afsjouwen, volgende trap weer op, fietsen weer opladen, net op tijd. Na een reis van 9 uur komen we -punctueel op tijd, dat wel- aan op het verlaten station van Cahors. Daar wacht ons het laatste toetje: 2x geen lift, etc. enz. etc.

Iets na 21.00 uur komen we redelijk afgedraaid aan op camping Cabessut River. Daar worden we vriendelijk ontvangen en krijgen een mooie plek toegewezen. De keuken is nog geopend, dus na ons tentje bij invallende duisternis te hebben opgezet komen we bij met een heerlijk biertje en een fijn bordje eten. Tsjoelala, wat een dag. Fietsen is minder vermoeiend dan dit soort trips. 

Anyway: we vinden onszelf nu dus terug aan de westelijke kant van Frankrijk. Tijdens het korte fietsritje van station naar de camping viel het ons op dat Cahors een mooi plaatsje is. We hebben dus gelijk maar een extra nachtje bijgeboekt, morgen ff de was doen, boodschappen inslaan en genieten van de omgeving. Daarna fietsen we weer verder. Er is nog veel moois te zien hier!