Wat een merkwaardig eind van de vorige dag….. Gisteravond plensde en onweerde het dat het een lieve lust was, en vandaag horen we via NOS.nl dat een groot gebied in Vorarlberg letterlijk overspoeld is. Daar zaten wij ook, hebben we even mazzel gehad dat het bij ons beperkt is gebleven tot wat onhandige overlast. 

Deze morgen staan we weer op tijd op, na een rommelig nachtje met veel regen. Gisteravond kwamen we doorweekt thuis van ons uitstapje en zijn we vrijwel gelijk ons tentje ingedoken. Nu, bij daglicht, zien we wat de plensbui en een windhoos met ons tentje hebben gedaan. Twee van de drie tentstokken zijn lelijk krom gebogen onder de winddruk en de voortent met onze tassen is een kleffe blubberpoel geworden. Ook zien we ineens heel andere haringen aan ons tentje zitten dan degenen die wij al jaren gebruiken; blijkbaar heeft één van de buren ons tentje ‘gered’ toen we er niet waren. Navraag levert niets op, dus we weten niet wie we daarvoor kunnen bedanken. Daarom maar langs deze weg: Bedankt!

Verder zuidwaarts naar einddoel Verona

Nadat we de natte kliederzooi hebben ingepakt stappen we op voor de etappe, zuidwaarts naar de plaats Chur. De weersomstandigheden zijn nu gekalmeerd en eigenlijk ideaal te noemen. Het is veel koeler geworden dan de voorgaande dagen, de lucht is half bewolkt en er staat een verfrissend windje. En de route wordt met de kilometer fraaier. Eerst rijden we het stukje Oostenrijk uit, en na een pittige klim karren we Liechtenstein binnen. Ah, land nr. 8 van deze vakantie!

Landschappelijk is het genieten met een grote ‘G’. Links en rechts van de route liggen de grote Alpenreuzen, hoog en ongenaakbaar. Op de fiets hebben we daarvan weinig hinder, we volgen de Rijn (die hier meer een soort halfvol kanaal is) en fietsen daardoor grotendeels vlak.  Na de hoofdstad Valduz gepasseerd te zijn verlaten we het ministaatje Liechtenstein en vervolgen we de route in Zwitserland. Hier loopt de route voor een behoorlijk groot deel vrij dicht naast de snelweg en da’s wel een jammertje. Gelukkig blijft de omgeving onveranderlijk mooi, dus dat compenseert een hoop.

Opnieuw een tropenrooster

Ook vandaag hebben we er voor gekozen ons ‘tropenrooster’ aan te houden. Dat betekent dat we al tamelijk vroeg zijn uit gefietst. Om 13.30 uur bereiken we de camping in Chur. Daardoor houden we genoeg tijd over om alle kleddernatte spullen te drogen in de middagzon die er inmiddels weer helemaal bij is gekomen. Razendsnel loopt de temperatuur op, voor ons het bewijs dat we terecht het tropenrooster hebben aangehouden. We doen nog wat boodschappen en, niet onbelangrijk, kopen een nieuw luchtbed voor Petra. Het oude bedje had het, waarschijnlijk door de eerdere extreme warmte, begeven op de lasnaden.

Morgen reizen we door naar Thusis. Dit is min of meer de startplaats van de beklimming van de Splügenpas die ons letterlijk en figuurlijk naar het hoogtepunt van deze vakantie gaat brengen. Eerder twijfelden we er nog over om deze pas met de trein te gaan doen, maar nu de luchttemperatuur ons beter ligt is er toch nog enige hoop om fietsend de Alpen over te gaan, richting Verona. Morgen verder…