Rommeldebom….rrrrrrrrommeldebommm….  In de verte flitst en dondert het boven de bergen… Een min of meer verwachte afloop van een toch wel benauwd warme dag. We zijn in de Alpen aangeland!

Deze morgen zijn we al tamelijk vroeg uit de veren. Deels heeft dat met de zon te maken, die tussen de bladeren van de bomen door toch ons tentje behoorlijk weet te verhitten. Maar ook een onrustige nacht is daar enigszins debet aan. Het wennen aan het liggen op een opblaasmatje en de warmte zorgen voor een licht onrustig nachtje. Als toetje gaat midden in de nacht op zeker 6 verschillende momenten een autoalarm af. Kortom: De volgende nacht graag wat beter.

Elk nadeel heb z’n voordeel, want hierdoor zijn we wel vroeg uit de veren. Het inpakken van de tent + huisraad is de eerste keer altijd weer ff een dingetje, dus komt het goed uit dat we wat extra tijd hebben. Toch weten we al om 09.00 uur de camping te verlaten, voorzien van een goed ontbijt en gepoetste tanden.

Waar laten we de auto?

Volgende klus is een plek voor de auto te vinden. De campingeigenaar weigerde mee te werken aan ons verzoek ( jammer, met een vrijwel leeg parkeerveld), dus gaan we maar op zoek naar een geschikte plek om de auto achter te laten. Gek toch, wanneer je thuis de auto een paar weken op de plek laat staan denk je daar niet eens bij na, maar nu in het buitenland voelt het ineens als een dingetje. Uiteindelijk vinden we een paar honderd meter verderop een plekje op een verder verlaten parkeerstrook. Nu maar hopen dat ons autootje daar over 3,5 week nog steeds staat 😕

Tijd voor leukere dingen

Na de fietsen met de tassen opgeladen te hebben is het tijd voor het leuke deel: de fietsvakantie! We stappen op het stalen ros en laten ons afdalen naar het lager gelegen Lindau. Dat blijkt een druk plaatsje te zijn, fraai gelegen aan de Bodensee en geliefd bij de toeristen. We schieten een foto op de boulevard en karren snel verder.

Voor de eerste 25 kilometer hebben we geen vaste route in de Garmin fietscomputer staan dus moeten we op ons gevoel gaan. En dat werkt wonderbaarlijk goed. Via de meest gunstige route puzzelen we ons naar de ‘officiële’ route toe, zoals we die 4 jaar geleden naar Verona ook al gefietst hebben. Bij het Zwitserse St.Margarethen is het zover: Hier geeft de Garmin een tevreden piepsignaaltje dat we op de juiste route zijn aangeland. Joepie!

Daarna volgen we geruime tijd de route langs der Neue Rhein, een kanaal dat tevens de grens aangeeft tussen Oostenrijk en Zwitserland.

op

Daardoor kan het gebeuren dat we vandaag in een tamelijk korte rit 5x de grens passeren en 3 landen aandoen! En dat alles onder een stralende zon, die langzaam maar zeker ook z’n tol gaat eisen. Want tegen 12.00 uur wijst de thermometer al een 33 graden in de zon aan, en dat maakt het fietsen er natuurlijk niet heel veel makkelijker op. Daarom besluiten we na zo’n 55 km bij Feldkirch al de camping te pakken. Die kennen we nog enigszins van onze rit naar Verona.

Sorry, gesloten…

Jammer genoeg komen we 5 minuutjes na de sluitingstijd van het campingkantoortje binnen. Mittagsruhe hè, en daar komt niemand aan….Vervelend voor ons, want nu moeten we een uur in de brandende zon wachten. En te meer lullig omdat de campingmevrouw gewoon in haar kantoortje zit, met de luxaflex naar beneden. René probeert in steenkolen Duits toch een poging om de juffrouw te vermurwen. En waarachtig, zij zwicht voor de charmes van René en laat ons een plekje uitzoeken. Mooi, want nu kunnen we aansluitend naar het aanlokkelijke gemeentezwembad toe dat direct naast de camping ligt!

En zo gebeurt het. Tentje bouwen, zwembroek/pak aan en huppetee naar het  zwembad! Daar verblijven we de rest van de middag. Aansluitend doen we boodschappen bij de Eurospar om de hoek, waarna we ons eerste eigen potje koken.

En daarna valt de avond. En gaat het tijdens het schrijven van dit bericht licht regenen. En onweren. Afwachten wat de nacht gaat brengen. Maar dag 1 is in ieder geval grotendeels lekker verlopen.