Bij het schrijven van dit verhaaltje is het buiten behoorlijk fris. Lange broek, dichte schoenen en een sweater aan. Maar dat  was vandaag overdag wel anders en toen bepaald niet nodig, want de zon scheen uitbundig. En wij maakten de mooiste rit van de vakantie tot nu toe!

Wanneer we vertrekken vanaf de camping  in Rerik kunnen we direct voor de deur aansluiten op het traject van vandaag. En we kunnen gelijk flink aan de slag, want de fietsweg bestaat uit stevig golvend terrein. We zetten onze tanden erin, en met een beetje wind in de rug gaan de kilometertjes toch vlot voorbij. De wereld aan de Oostzeekust is afwisselend, dus er valt heel wat te bekijken. Een groot deel van het traject verloopt vlak langs zee, dus dat is bijzonder fietsen! 

En ook bijzonder is de badplaats Kühlungsborn. Hier zien we dat het strandtourisme aan deze kant van Duitsland vooral een bezigheid voor de welgestelden lijkt. Ongelofelijk hoeveel luxe resorts er hier uit de grond zijn gestampt en onvoorstelbaar hoe groot de privé villa’s zijn. We fietsen bijna 3 kilometer lang over een boulevard waar het ene hotel nog pompeuzer is dan het andere; op booking.com zagen we al eerder dat de kamerprijzen hier zomaar tot 500 euro per nacht kunnen oplopen. Indrukwekkend, maar niet geschikt voor onze portemonnee dus wegwezen hier….

Na Kühlungsborn belanden we op een grindpad richting Warnemünde dat uitmondt in misschien wel het mooiste gedeelte van onze fietsreis tot nu toe.  Het pad loopt letterlijk langs de rand van de kliffen; rechts van ons ligt boerenland, linksonder ons komt het zeewater tot tegen de heuvels. En bij een stralend blauwe lucht levert dat geweldige mooie plaatjes op.

Top! Iets verder duikt het grindpad vervolgens de bossen in, en ook daar is het genieten van de hoge bomen die zich uitstrekken tot vlak bij de vloedlijn. Heel bijzonder, een bos waar je – tussen de bomen doorkijkend- de branding van de zee ziet.

Het belevingspad eindigt zoals gezegd in Warnemünde, een havenplaats die – je raadt het al- aan de monding van de Warne ligt. Aanvankelijk lijkt dit een ietwat saai stadje, maar zodra we de haven bereiken belanden we plotsklaps in een enorme toeristenkermis, compleet met een overdaad aan horeca, toeristentreintjes en een groot reuzenrad. Nadat we dit over ons heen hebben laten komen pakken we de pont om aan de overzijde van de Warne de fietsreis voort te zetten.

Over het laatste gedeelte van de reis valt niet zoveel te vertellen. Wel vermeldenswaard is de camping in het plaatsje Graal-Müritz waar we vervolgens aankloppen. Eerst zoeken we ons een ongeluk naar de receptie op dit grote terrein, dat de omvang van een volledige stadswijk heeft. Wanneer dat gelukt eindelijk gelukt is regelen we aldaar een tentplaats. “ Zoekt u zelf maar een plek uit op het tentenveld” zegt de dame achter het loket. Maar da’s makkelijker gezegd dan gedaan. Het veld staat werkelijk bomvol met talloze tenten, groot en klein, dwars door elkaar heen, en daarnaast heeel veel geparkeerde auto’s. Er is helemaal geen plek, waar we ook kijken. Uiteindelijk zien we na enig zoekwerk een vrij stukje grond tussen 3 andere tenten in waar we ons hutje tussen weten te persen. Wel gezellig zullen we maar zeggen🫣

‘s Avonds koken we ons eigen potje bij de tent en kunnen tevreden terugkijken op een prachtige dag. Heerlijk gefietst bij een prima temperatuur, mooi uitzicht op zee en strand, wat wil een mens nog meer? De avond valt vroeg in, morgen weer verder naar…..😴😴😴