Tijdens een fietsvakantie heb je altijd een intensieve relatie met de weersomstandigheden. Blijft het vandaag droog? Schijnt de zon? Hoe staat de wind? Op al deze vragen kunnen we vandaag een kort en bondig antwoord geven: Niet goed😩.
Wanneer je de verhaaltjes van de afgelopen dagen terugleest, dan gaat het veel te vaak over het weer. Daaruit kun je afleiden dat dit ons blijkbaar bezighoudt, en zeer waarschijnlijk omdat de omstandigheden niet erg prettig zijn. En dat klopt: vandaag mag getypeerd worden als een typische ‘baggerdag’. Bij de start gaat het direct al niet goed. Als we uit onze slaapzak kruipen overvalt ons een koude dag met harde wind. Niet echt aangenaam, dus organiseren we ons ontbijtje maar op de vierkante meter in de tent. Daar zitten we enigszins beschut, ook handig wanneer je theewater op een primus aan de kook wil krijgen.
Op pad!
Zodra we de spullen ingepakt hebben rijden we richting Augsburg, in de verwachting iets van het centrum van deze stad mee te pikken. Maar helaas voert de fietsroute ons langs het centrum zonder er ook maar een glimp van op te vangen. Dat moeten we dan maar een volgende keer doen. We karren verder en rijden ongemerkt voorbij de supermarkt die we wilden bezoeken ( het is vandaag zondag, dus traditiegetrouw is alles dan dicht, behalve enkele supermarkten in de stad). Na ja, dat komt dan later wel.
Kort achter Augsburg gaat het mis: Uit de zware bewolking valt de eerste regen. En die zal bij ons blijven voor de rest van de dag. Soms miezerig, soms plens…. En nadat we ons uit de bossen van het Stadwaldt hebben gefietst krijgen als toetje ook nog een snoeiharde wind tegen. De windvlagen zijn zo intens dat je af en toe bijna van je fiets geblazen wordt. En bovendien komt de thermometer niet boven de 14 graden uit. Langzaam maar zeker wordt het ons duidelijk dat dit wel eens een zware etappe kan gaan worden, temeer we van plan zijn om zo’n 75 kilometer weg te rijden.
Niks te eten
En zo ploeteren we voort; telkens als we in open land terechtkomen worden we met kou, regen en wind dwarsgezeten. En omdat we de supermarkt bij Augsburg gemist hebben is onze ‘voedseltas’ leeg en hebben we dus niets bij ons om te lunchen. We proberen positief te blijven, maar leuk is toch wel anders. Net op het moment dat we de ondergrens bereiken doemt er als een soort fata morgana een gasthof op dat – oh wonder- vandaag gewoon geopend is. Binnen enkele momenten zitten we in een lekker warm restaurant aan een keurig gedekte tafel met een heerlijke salade voor onze neus. Daar knapt een mens van op!
Na dit fijne intermezzo fietsen we de resterende 30 kilometers weer een stukje prettiger weg, ondanks dat de weersomstandigheden alleen maar slechter worden. Veel oog voor de omgeving hebben we niet meer. Aangekomen bij de Ammersee plenst het werkelijk. Gelukkig had René al eerder op de dag besloten dat we het kampeerplan maar moesten laten varen en boekte hij een hotelkamer in het plaatsje Diessen. Bij dit hotel aangekomen meldt hij zich totaal verzopen bij de balie om de sleutel op te halen, dit tot hilariteit van de receptioniste. Daarna is het leed snel geleden. We krijgen een heus appartement toebedeeld met alles d’r op en d’r an. Na een warme douche en een uurtje luieren lacht de wereld ons weer toe.
Hoe verder?
‘s Avonds eten we gutbürgerlich in een prima restaurant en maken we weer plannen voor de volgende dag. De reis gaat tenslotte toch weer verder! De Alpen gloren in de verte. Morgen hopen we tot vlak bij Garmisch-Partenkirchen te komen. De dag daarna fietsen we dan Oostenrijk in. Zullen we afspreken dat we het daarna niet meer over het weer zullen hebben….?
Dagafstand | 75km |
Totaal | 1139km |
Ik denk dat velen het over het weer hebben met jullie. Het is ook een rare zomer.
Geniet van jullie appartement. Morgen weer een nieuwe dag en nieuwe kansen om leuke dingen te zien en mee te maken. Succes en slaap lekker
Gruss Gott!
Het is me toch wat. Deze vakantie zal jullie lang heugen. Gelukkig dat er steeds een hotelletje te regelen is. Ja het weer. Thuis wordt daar ook constant over gemekkerd. Morgen zou het beter moeten worden, het is hier ook koud, vooral s’morgens. Ik bewonder jullie doorzettingsvermogen om niet op te geven. Jos en Rolf varen met gestreken mast binnendoor terug naar Nederland. Denemarken was ook naadje. Hou de moed er nog even in. Richting Italië is het hopelijk aangenamer. Sterkte!
Een van de charmes van het fietsen is natuurlijk om (leren gaan met de elementen maar dit is deze reis voor jullie wel een heel grote opgave. Houd vol!