Na een lekker dagje relaxed slenteren door het centrum van Lübeck ( mooie stad met heel wat oudheid maar eerlijk gezegd waren we meer gecharmeerd van Lüneburg) is het weer tijd om op pad te gaan. Dus tentje inpakken, ontbijtje doen, tassen opladen, tandjes poetsen en wegwezen!

Vandaag zetten we koers richting de Oostzee. Dat hebben we nog nooit eerder gedaan, dus een primeurtje! Eerst moeten we de route oppikken vanaf de camping, en dat is een uitdaging omdat de weg naar de camping toe 2 dagen geleden al een redelijke puzzel was. We moeten vandaag eerst terug naar het centrum, en vandaar start ons nieuwe boekje ( nb: de gehele Hanzeroute van in totaal 3000 km bestaat uit 3 boekjes, waarvan het eerste deel nu ‘weggereden’ hebben).  Garmin coacht ons naar het startpunt toe, maar…. Al snel slaat bij ons de twijfel toe. Gaat dit wel goed? We worden diverse straten doorgestuurd, en na enige tijd coacht de fietscomputer ons weer door dezelfde straten in omgekeerde richting….. grrrrrr😡

Wat te doen

We stoppen de navigatie en overleggen wat te doen. Dat gaat niet zonder een pittig meningsverschil tussen beide reisgenoten, maar uiteindelijk meent René zeker te weten dat de Garmin de juiste route voorschrijft. En dat terwijl die route fors afwijkt van het boekje dat Petra gebruikt. Na enige tijd blijken we beiden een beetje gelijk te hebben: de Garmin geeft inderdaad de echte route, maar gebruikt daarvoor een herziene versie van 2024 terwijl het boekje dat Petra heeft uit 2020 dateert. De aanloop van de route is daardoor anders maar komt uiteindelijk wel op hetzelfde punt uit, en dat is Travemünde.

Daar kunnen we dus de strijdbijl begraven en fietsen in goede harmonie naar de haven van dit plaatsje. En die haven, die geeft uitzicht op… de Oostzee! Tijd voor een fotooo.

Grappig idee: we zijn de afgelopen jaren vanuit huis al gefietst naar de Franse Zuid- en westkust en dus nu ook naar de Oostzee. Die kan dus van de bucketlist gehaald worden.

In de haven van Travemünde kijken we een tijdje rond. De boulevard is een zeer goed geslaagde versie van wat in IJmuiden maar niet wil lukken met het Marina havencomplex. Prachtige appartementen, luxe hotels en winkels, en een boulevard met heel veel flanerende vakantiegasten. En in de bomvolle jachthaven ligt als bonus een prachtig ‘tall ship’ als eyecatcher.

Langs de zee

We verlaten deze mondaine plek en slaan af naar het fietspad dat ons richting het eindpunt van vandaag moet gaan brengen. En dat pad blijkt ruim 30 kilometer lang te zijn. En perfect geasfalteerd, vlak langs de kust met mooie doorkijkjes naar de zee. En voorzien van vele picknicktafels en sanitaire voorzieningen. Bovendien kun je bij vrijwel elke strandafslag ook eten en drinken kopen. Leuk allemaal! Pittig zijn overigens de heuvels waar het fietspad overheen loopt. Er zitten enkele venijnige stijgingen en heftige afdalingen in, maar door het nieuwe asfalt voelt dat wel veilig aan.

Bijzonder vinden we dat het boerenland en de bossen tot vlak voor de zeekant doorlopen. Wij hebben geen duingebied gezien zoals je dat van thuis kent. En wellicht dat dit te maken heeft met het feit dat de Oostzee nauwelijks getijden kent, waardoor er ook geen sprake is van golven. Het rimpelloze water doet ons meer denken aan het IJsselmeer dan aan een heuse zee…. Maar mooi is het zeker, en het zorgt voor een heel nieuwe twist aan ons fietsverhaal.

Op de camping

Na bijna 70 kilometer arriveren we in Niendorf waar de camping van onze keuze gehuisvest is. Hier hebben we een dag geleden al een plekje via de website moeten reserveren, iets wat we normaliter eigenlijk nooit doen. Maar in dit drukbezette seizoen is het wel nodig. Na van de schrik bekomen te zijn over het hoge prijsniveau van de Oostzee campings ( Zo maar 70 of 80 euro voor een plekje betalen vinden we best veel) weten we alsnog een betaalbaar plekkie te vinden. Nadat we de plek haastig hebben vastgelegd lezen we dat er slechts 6m2 ruimte is. Oei, dat gaat nooit passen…! Maar bij aankomst blijkt de plek toch iets groter te zijn, dus we kunnen ons tentje er nog wel op persen. 

En zo staan we nu vlak naast 2 waterpijp gebruikende buurtjes en hebben we net een pizza op bij de naburige Italiaan die de grootst mogelijk moeite had zijn restaurant in alle drukte fatsoenlijk te runnen😳. Morgen karren we weer verder. Waarschijnlijk gaat het vannacht en morgenochtend eerst nog regenen. Dat kan dus wel eens lastig inpakken worden….