We schrijven dit bericht vanaf de camping in Riesa. Het is windstil, nog zomers warm, bladstil, en we kijken uit over de Elbe die donkerrood kleurt in de ondergaande zon. Wat meer kan een mens gelukkig maken?
 

Vandaag is weer een heel andere fietsdag dan gisteren. Er is vandaag wat minder wind, de zon wint pas later op de dag aan kracht en de rit-afstand is iets korter dan gisteren. Dat alles bij elkaar zorgt voor een prima fietsdagje langs De Elbe.

Uiterwaarden van de Elbe

Een nieuwe brander

De reis vertrekt vanaf de camping in Torgau. Vanaf hier gaat het naar het centrum van deze plaats, alwaar een grote vestiging van Intersport zit. Reden van ons bliksembezoek aan deze prachtige winkel is de vervanging van ons gasstel, dat plotseling de geest heeft gegeven. Het CampingGaz primusje veranderde vanochtend bij het thee koken in een soort brandbom.

Daar hebben we geen zin in, dus hup…. Een nieuwe halen! Een kleine 20 minuten later zitten we, voorzien van een fonkelnieuwe brander, op de fiets voor ons ritje naar Strehla. Hier ligt een camping waar we ons wel zien overnachten en de afstand van zo’n 50 kilometer is ook mooi te overzien. 
 
Maar door de eerder genoemde weersomstandigheden verloopt de rit veel voorspoediger dan gedacht. Waar we gisteren tegen de wind in moesten ploeteren is deze nu -half in de rug- onze vriend geworden. De zon schijnt op onze bol en het landschap lacht ons- meer dan gisteren- vriendelijk toe.  Zo kan het gebeuren dat we al om 12.30 uur fluitend onze eindbestemming Strehla bereiken. Da’s wel erg vroeg. En met deze gunstige omstandigheden karren we liever nog een eindje door.

We eten daarom eerst een hapje (het fameuze streekgerecht ‘Soljanka soep‘ met een massieve vulling van vlees en paprika, dat gelijk staat aan een stevig hoofdgerecht) en besluiten door te fietsen naar de grotere plaats Riesa. Daar is een camping te vinden bij… de roeivereniging! Zo komen we daar ook maar weer eens 🙂  

Bij de roeiclub

Na 62 kilometer bereiken we Riesa. Hier moeten we nog wel even puzzelen om de camping te vinden. Door dat gepuzzel fietsen we onbedoeld langs de aanwezige staalindustrie die hier gevestigd is. Dat geeft even het gevoel of je in het verkeerde deel van IJmuiden bent aangeland;  we merken ook sowieso dat we stadse drukte door de afgelopen dagen een beetje ontwend zijn. Na wat zoekwerk vinden we de roeivereniging uiteindelijk in het groene en veel rustiger deel van Riesa. We worden hier vriendelijk opgevangen door de beheerder.

Ons eigen potje koken op de zeltwiese van de roevereniging

Opnieuw staan we alleen op het campingterreintje (net als vorige week) maar nu wel met veel meer levendigheid rondom ons. Zo is er een lounge garden op het terrein waar we aan het eind van de middag natuurlijk even gebruik van maken. En kort verderop zit een knots van een supermarkt waar we boodschappen voor het avondeten doen. Na alle steaks en schnitzels van de afgelopen dagen is het weer tijd voor wat afwisseling en koken we zelf ons potje. 
 
En zo gaat er weer een dag voorbij. We gaan nog steeds lekker met fietsen en passeren vandaag zomaar de 1000 kilometer grens. Morgen reizen we verder naar Dresden. In deze grote stad willen we wat langer rondkijken, dus vermoedelijk lassen we hier een overblijfdag in. Dat kan ook prima want we hebben meer dan genoeg tijd om op ons gemak Praag te halen. Morgen verder!