‘Elk nadeel heb z’n voordeel’ zei een beroemd voetballer al eens. Het nadeel: De camping waar we afgelopen nacht stonden was nogal verlaten. Het voordeel: Daardoor was het muisstil en hebben we als een roosje geslapen!

Dusssss tijd voor een goed ontbijt. Helaas: de camping biedt geen broodjes. En de bakker zit een paar kilometer verderop. En onze eigen voorraden stellen ook niet meer veel voor. De eieren, boter… allemaal op. Wat resteert zijn een paar crackers met een zweterig plakje kaas. Joepie!

Hobbelen maar

We ruimen de boel op en gaan alsnog goedgemutst op pad. Er ligt vandaag een route van 60 kilometer voor ons die naar Lübeck zal leiden. En waar we het de afgelopen dagen al eens over de grindwegen hadden, daar is het vandaag pas echt goed raak. Ruim 3/4 van de dagafstand verloopt over …. Ja, wat eigenlijk niet? Stenen, kuilen, brokken asfalt, grof grind en -laten we niet overdrijven- deels ook over fijn grind. Dat laatst is goed te doen, maar vooral de eerstgenoemde ondergrond is lastig om te berijden. Op enkele korte stukken rest niets anders dan te lopen. Je krijgt weinig van de omgeving mee wanneer je vooral naar de grond moet kijken…

En da’s jammer, want we rijden best door een aantrekkelijk landschap, zeker wanneer we ter hoogte komen van de Ratzeburger See. Dit bijna 11 kilometer lange meer rijden we in de lengterichting langs. Gelukkig gebeurt dat na verloop van tijd over een redelijke weg, zodat we ook nog de schoonheid van de omgeving in ons kunnen opnemen. Het meer met kraakhelder water is dermate uitnodigend dat we de reis onderbreken om zelf ook in de plomp te duiken. Lekker hoor!

Beetje de weg kwijt

Bij Lübeck aangekomen neemt de drukte voelbaar toe. We proberen ons een weg door deze behoorlijk grote stad te banen richting onze camping. Dat blijkt nog een flinke puzzel. Eerst worden we nog enige tijd over een stuiterpad gestuurd. Vervolgens gaan we zelf maar de route bepalen. Google stuurt ons naar links, de richtingsbordjes in de stad naar rechts, en de Garmin kent de hele camping sowieso niet. Maar na wat gehannes rollen we uiteindelijk toch de camping op.

Dit blijkt vooral een doortrekcamping te zijn. U weet wel: Rijen met in slagorde geparkeerde caravans ( vaak met de auto nog aangekoppeld) en veel luxe campers. Vrijwel iedereen overnacht hier om de volgende dag de overtocht naar Scandinavië te maken via het veer van het nabijgelegen Travemünde. Gelukkig is er een apart veld voor de tentkampeerders, en daar is het best gezellig druk. Goed voor het ouderwetse kampeergevoel.

We besluiten zelf weer een hapje te koken, waarvoor we eerst naar de nabijgelegen shoppingmall moeten fietsen. Het gloednieuwe winkelcentrum blijkt van ongekende grootte te zijn. Door onze vakanties in Frankrijk zijn we op dit vlak wel wat gewend, maar de afmetingen van deze supermarkt…. Niet normaal! We verdwalen door de veel te grote afdelingen, je enigszins concentreren op de benodigde boodschappen is hier bijna onmogelijk. Uiteindelijk komen we buiten met ingrediënten waar je een pasta van kunt bereiden, dus dat doen we bij de tent.

Even bijkomen

 En zo eindigt weer een fietsdag. Morgen lassen we -net als bij Lüneburg- weer een rustdag in om de stad, waarvan het historische centrum op de Unesco Werelderfgoedlijst staat, goed te kunnen bekijken. Dus even geen gehobbel, maar te voet door de stad. Tot zover!