Ons reisdoel voor vandaag is Lyon, de 3e grootste stad van Frankrijk. Aanvankelijk wilden we daar pas morgen arriveren, maar de omstandigheden noopten ons om anders te beslissen. Enerzijds omdat er tussen Hières-sur-Amby en Lyon geen fatsoenlijk camping te vinden is, anderzijds omdat de voorspellingen een grote regenkans voor de nacht geven. Wat? U zegt “regen”?

Het is heus waar. Een weersverandering is op komst. Net als in Nederland lijkt er zaterdag een eind te komen aan een lange periode van bloedhitte. Eerlijk gezegd zijn we daar blij mee, maar het voorspelde gehoos ervaren we liever niet in een kruiptentje. Daarom hebben we een nachtje hotel bijgeboekt en karren we nu dus in één keer door naar het stadscentrum.

Op weg naar….?

Dus vanuit ons fijne hotelletje in Hières stappen we op het stalen ros voor de volgende etappe. De zon schijnt nog volop, ook om 09.15 uur is het al tegen de 30 graden. We rijden door enkele sfeervolle dorpjes, genieten van de omgeving en voelen ons de koning te rijk. Maar dan wordt het toch wat minder leuk. We worden plotsklaps een stikdrukke verkeersweg opgestuurd. Dat zal nooit onze hobby worden. Zwaar verkeer dendert vlak langs ons op een veel te smal weggetje. En dat weggetje duurt wel erg lang. Hoe kan dat nou? We kijken op de app van ViaRhona en zien we dat we verkeerd zijn gereden. 

Vervolgens probeert René met behulp van Google Maps de boel weer recht te breien. Dat lijkt te lukken, we vinden de routebordjes van De ViaRhona weer terug. Maar na enkele kilometers duurt het toch wel weer erg lang voor we een aanwijzing zien…..Opnieuw zijn we van de route af. Hoe meer we zoeken, hoe onduidelijker het wordt. Daar waar we de voorgaande dagen nog jubelden over de ViaRhona qua veiligheid en duidelijkheid van de aanwijzingen, daar is het traject tussen Hière en de etappe-plaats Jons een puinhoop. Heel af en toe een bordje dat meer vragen dan antwoorden oproept, geen markering op de weg, gevaarlijke wegen…. Hier worden we niet blij van.

Over zanderige hobbelwegen naar Lyon

We besluiten Google Maps in te zetten om de etappe naar Lyon terug te vinden. Dat wordt echt een feest, we rijden ruim 12 kilometer om en worden doorlopend over grindpaden, bospaadjes en wat al niet meer gestuurd, het is nu meer een tocht voor mountainbikers geworden. Maar er is licht aan het eind van de tunnel: Vanaf Jons hervat de Viarhona zich en worden we gelukkig weer via glasheldere aanwijzingen naar Lyon geloodst. 

Het binnenrijden van Lyon op de fiets is trouwens wel een opmerkelijke gebeurtenis. Daar waar menig Nederlandse automobilist deze grote stad vanwege zijn beruchte files vreest is de entree per fiets opmerkelijk goed geregeld. Je volgt de Rhône op een vrij liggend rustig fietspad en arriveert – voordat je het weet- zonder enige stress midden in het centrum. Het doet denken aan de route naar Parijs die we 6 jaar geleden maakten, en waar we dezelfde ervaring hadden. Te midden van bos, water en relatieve rust sta je dan ook plotsklaps midden in het centrum van de Lichtstad.

In de rij bij de pizzeria

Omdat de route langs het hotel loopt is ook die plek snel gevonden. Wat volgt is een heerlijk relaxte middag op een airco-gekoelde kamer. Later verkennen we nog even de buurt en zien we dat we echt hartje Lyon zitten. Leuk!  De avondmaaltijd doen we bij, naar wat blijkt, de hotspot van de stad. Ooit wel eens een Italiaan gezien waar je in de rij moet staan voor een plekje?

Wij behoren tot de gelukkigen en mogen een tafeltje bij de Italiaan in beslag nemen. Maar niet te lang hè: Ons eten staat in no-time op tafel, en zodra we uitgegeten zijn ligt binnen een handvol seconden de rekening op tafel en wordt er al opgedekt voor de volgende klanten die buiten nog steeds in de rij staan. Aparte ervaring, zullen we maar zeggen ?

Morgen houden we een lekkere rustdag, ff geen gefiets. We gaan Lyon nader verkennen, dat is volgens velen een bezienswaardige stad. We zullen zien!