Pipo de clown en Mamaloeeeeeeeee…  Wie kent ze niet? Wij voelen ons in ieder geval zo, sinds we onze huisvesting hebben gevonden in een originele ‘Pipo de Clownwagen’. In goed Frans ook wel een roulotte genoemd. Hoe we daar zo verzeild zijn geraakt?  Dat heeft vooral met de gesteldheid van het weer te maken.

Vanochtend starten we in ieder geval nog goed in het hotel in Sully. De zon schijnt ons bij tijd en wijle tegemoet in een deels bewolkte lucht. We gaan vandaag de etappe maken naar Chatillon waar een camping ligt die ons leuk lijkt. We nemen afscheid van onze ‘telefoon Italiaan’ , die ons overigens nog een fietspomp uitleent waarmee we de bandjes weer van de hoognodige spanning kunnen voorzien. Dus geen kwaad woord over deze man.

het wordt dreigend

Monter fietsen we verder langs onze route langs de Loire. Ook vandaag is die best aardig; vanaf de deels over dijkjes verlopende route hebben uitzicht over landerijen, dorpjes en de rivier. Met een windje in de rug en soms de zon op de bol is dit best te doen. Maar gaandeweg zien we het weerbeeld veranderen. De wolken klonteren samen tot donkerkleurige, meer dreigende luchtpartijen. Gaat dit wel goed komen? Net als in voorgaande dagen dringt zich de vraag op : Nemen we de gok en kamperen we in de tent, of wijken we toch -tegen onze zin in- uit naar een hotelletje?

We bekijken de website van de camping om te zien of er eventueel een plek is om bij regen te schuilen. Dan zien we plotseling de mogelijkheid om een roulotte te huren. Da’s wel lachen, zo’n pipokar. We hebben in de loop der jaren al aardig wat gekke overnachtingsplekken gehad, maar deze ontbrak nog op ons lijstje. We bellen de camping, en ja hoor, er is nog een kar beschikbaar. Mooi zo!

Opnieuw regen

En da’s goed gegokt van ons, want wanneer we op de camping aankomen begint het te miezeren. En die miezer gaat langzaamaan over in echte regen. En nu biedt ons alternatieve onderdak een droog en warm plekje om te lezen, te relaxen en zelfs onder het afdakje te koken. Overigens wordt de roulotte grotendeels gevuld door een boxspringbed. We kunnen er nog net wat tassen bijproppen. ?

Aan het eind van de middag houdt de regen even op en pakken we de kans om even boodschappen te doen, hetgeen ons op een pittige steile helling naar de supermarkt komt te staan. Met de tong op de hielen komen we boven. Je moet wat voor je boodschapjes over hebben?. Terug gekomen bij de woonwagen maken we een lekkere curry en genieten van ons tijdelijke plekje met rechtstreeks uitzicht op de Loire.

Resteert nog een bezienswaardigheid te melden die we vandaag tijdens onze tocht tegenkwamen: het 660 meter lange aquaduct van Briare. De vermaarde architect Gustav Eiffel heeft in 1896 nog zijn medewerking verleend aan de bouw van dit imposante en fraai gedecoreerde bouwwerk. Bijzonder om op het midden van het aquaduct het water van het Canal latéral te zien kruisen met dat van de Loire. Echt een bezienswaardigheid die druk bezocht wordt, ook wanneer wij over de waterbrug fietsen.

Morgen weer verder. Nu maar hopen dat het wat beter weer wordt. Eerst even van een goede nachtrust genieten in de wagen??