Rijen met wandelende Chinezen, voorzien van parasolletjes en headsetjes, dribbelend achter de rondleidster aan. En Amerikanen. En Engelsen. En Nederlanders. Veel mensen, heeeeel veel mensen. Welkom in Heidelberg, met onze bepakte fietsen op de overbevolkte ‘ Alte Brücke’ in het centrum van de stad. Da’s even wennen na de voorgaande rustige kilometers…

Maar wel heel leuk dat we dit doel weer gehaald hebben, zeker omdat de zon boven ons hoofd uitbundig schijnt en die ons eindelijk dat lekkere zomerse gevoel geeft. Terwijl dat bij de aftrap van de dag nog niet zo voor de hand lag. Bij het verlaten van hotel Jäger in Lorsch gebeurt er precies waar we niet op hoopten: het regent pijpenstelen. Nog voor we het dorpje uitfietsen zijn we doorweekt. Geen echt lekkere start van deze etappe. Maar al na 20 minuten houdt het geplens op, breekt het wolkendek open en zien we eindelijk de zon! Al snel trekken we de regenkleding uit om lekker in ons fietsshirtje verder te peddelen.

Eindelijk droog en zonnig

Het wordt uiteindelijk een heel fijne fietsdag, vooral omdat het droog is en het landschappelijk steeds mooier wordt. We naderen de rivier de Neckar, waarover we al gelezen hebben dat dit een geliefd vakantiedoel voor veel Duitsers is. En het waarom, dat snappen we nu, want de saaie omgeving van gisteren transformeert heel snel in fraaie heuvels en mooie dorpjes die tegen de hellingen aangeplakt liggen. We nemen extra de tijd om het dorpje Laanburg te bekijken, met het mooie centrum vol vakwerkhuisjes.

Vrij kort daarna fietsen we Heidelberg binnen, met de eerder omschreven toeristische gekte. Daar duiken we morgen wel in, wanneer we een rustdagje houden na 10 dagen doorlopend fietsen!

Nadat we op een bankje langs de kade van de Neckar een broodje gegeten hebben fietsen we door naar de eindbestemming voor vandaag, de camping Heidelberg in Leimbach. Vanaf hier is het morgen 4 kilometertjes terugfietsen naar het stadscentrum, een prima uitvalsbasis dus voor zondag.

De camping is eenvoudig maar biedt wel leuke plekjes aan de oever van de rivier. Eindelijk kunnen we (na 6 dagen van hotels en slapen in een wijnvat) ons tentje weer eens opbouwen. Het voelt bijna vreemd aan, maar binnen een handvol minuten staat het kampement en kunnen we genieten van een paar rustige uurtjes langs de rivier, met uitzicht op de steile heuvels daarachter. s’ Avonds is het weer tijd voor het bereiden van de maaltijd op één gaspitje, en voor we het weten valt de avond.

Morgen dus even geen gefiets, maar een toeristische wandeling door Heidelberg. Maandag weer verder!