Herken je dat: Buienradar doet een voorspelling, maar daar blijkt dan geen reet van te kloppen. Zo’n dag hebben we dus vandaag. Volgens de voorspellingen kunnen we rekenen op een droge dag….Aan m’n hoela! Al bij het ontbijt ontlaadt zich een forse  stortbui boven de camping ( terwijl de app aangeeft dat de zon schijnt). Vrouwen en kinderen eerst!

En dat terwijl de dag zo vredig begon. Om 08.30 uur openen we ons tentje en lacht een vriendelijk zonnetje ons tussen de wolken door tegemoet. Maar daar achter dreigt een vervaarlijk zwarte lucht. Oei, wat gaan we doen? We besluiten om als een haas in te pakken. En net voor de bui losbarst weten we de tent droog op te bergen, dus dat is mooi. Maar het nadeel is nu wel dat we geen plek hebben om te ontbijten. Enige tijd proberen we onder de boom een droog plekje te vinden, maar dat helpt niet. Gelukkig kunnen we voor het ontbijt uitwijken naar een hokje bij de campingwinkel. Regen en tentkamperen, het blijft een ongelukkige combinatie……

Regenpak aan

Om 10.00 uur zijn we klaar om te gaan, gelukkig is het weer enigszins droog. Voor ons ligt een route van 60 kilometer. Monter gaan we op pad. Omdat het zondag is slaan we in het eerstvolgende dorpje gelijk toe bij de boulangerie; na 12 uur is alles hier gesloten en valt er dus niks eetbaars meer te kopen. Na de boodschappen begint het toch weer te regenen. Omdat de temperatuur vandaag ook laag is trekken we tegenzin ons regenpak aan.  De kilometers rollen wel makkelijk onder onze wielen door, de omgeving is hier bijna Nederlands vlak dus hoeft er niet veel inspanning geleverd te worden. 

Even boodschappen doen in Meung

Dan gebeurt er iets onverwachts. We willen op een verlaten weggetje even stoppen voor een drinkpauze en stappen daarvoor van de fiets af . René blijft daarbij met zijn been achter de hoog beladen lastdrager haken. Het lukt hem niet om de zwaarbeladen fiets in balans te houden, dus hij klettert met volbepakte fiets en al achterover en knalt vooral met zijn hoofd hard op het asfalt. Da’s even schrikken. Gelukkig doet de fietshelm zijn werk uitstekend; die vangt de klap volledig op waardoor er geen nare hoofdverwondingen ontstaan. Wat resteert zijn enkele blauwe en dus beurse plekken op rug en billen, daarnaast ligt René’s elleboog open en daarvoor levert zuster Petra enige eerste hulp. Al met al is de koene fietsridder weer snel opgelapt en kunnen we de route hervatten. Maar wel met wat schrik in de benen?

En door naar Orleans

Na dit intermezzo reizen we door naar de eindplaats Olivet. Hier moet een redelijke camping te vinden zijn. Maar net wanneer we het dorpje binnenrijden begint het weer te plenzen. Binnen enkele seconden is het besluit genomen: Géén camping vandaag. Onze beste vriend is booking.com waar we binnen een handomdraai een hotel weten te boeken in centrum Orleans. Hiervoor moeten we nog wel 7,5 kilometer doorfietsen, waardoor ons dagtotaal op een dikke 68 km komt te staan. 

Dik voldoende

En zo vinden we ons zelf terug in het Ibishotel in hartje Orleans. Natuurlijk hebben we de kans gepakt het oude centrum van de stad te bekijken en de horeca ter plekke door te lichten. Beiden krijgen van ons een dikke voldoende.?

Morgen weer verder. Jammer genoeg is het weersbeeld de komende dagen wat instabiel, dus raakt het kamperen wel wat in het gedrang. Om die reden hebben we morgen ook maar voor een hotel gekozen. Kamperen is nu gewoon wat minder leuk. We’ll see!