Tataaaaaaaa…. Vandaag is het zover! We gaan op weg voor onze volgende fietsvakantie, met als reisdoel de Italiaanse operastad Verona. En we hebben er zin an. Niet zo gek, want alle lichten staan op groen: De route is fraai, het weer is de komende dagen fantastisch en we hebben alle nodige voorbereidingen gedaan. Laat de vakantie maar starten, Verona here we come!

Vandaag starten we rustig op. De laatste zaken in huis moeten nog opgeruimd en weggewerkt worden, tegen 10.30 uur hebben we dat voor elkaar en rijden we onze bepakte fietsen de poort naast onze woning uit. Op de stoep nemen de buurtjes nog even afscheid en wordt de ‘officiële vertrekfoto’ gemaakt. We karren de straat uit met een high five: Daar gaan we!

Op weg naar het Groene Hart

Via de Waarderpolder en het Liewegje laten we Haarlem achter ons om richting Hoofddorp te rijden. Als we Schiphol met alle bulderende vliegtuigen gepasseerd zijn begint de route een wat landelijker karakter te krijgen. In Aalsmeer maken we een korte stop voor een bakkie koffie en slaan we wat boodschapjes voor de lunch in. We ontvluchten vervolgens de Aalsmeerse zaterdagdrukte en rijden langs de Westeinder Plassen richting Woerden.

Na Kudelstaart rijden we langzaam maar zeker het Groene Hart in. Wat een prachtig gebied blijft dit toch! Lieflijke riviertjes, slingerende dijkweggetjes, rietkragen en vorstelijk opgeknapte dijkwoningen. We peddelen langs de Kromme Mijdrecht en de Woerdense Verlaat en genieten van het ene na het andere schilderachtige dorpje. Met een staalblauwe lucht en de zon hoog aan de hemel is dit zo’n dag die bijna niet stuk kan. De lunch langs de waterkant smaakt logischerwijs goed. En de kilometers vliegen onder de wielen door, niet in de laatste plaats door de wind die vandaag onze vriend is (we hebben ‘m half in de rug).

Na een korte pitstop in het bijzonder schilderachtige dorpje Linschoten rossen we de laatste 20 kilometer weg. We hadden er op gegokt tot Woerden te komen, maar door de gunstige omstandigheden komen we een aardig eindje verder. We besluiten tot Ameide te rijden, aan de overkant van rivier De Lek. Oei, da’s wel een ding… We moeten met het veer overgezet worden. Maar we kijken elkaar aan : Heb jij geld bij je…?  Nee dus, 2 totaal lege portemonnees. We horen andere wachtenden net vertellen dat de veerman geen mededogen heeft met wanbetalers. Toch maar proberen, hij zal ons er toch niet van af schoppen?

Zonder centen over de Lek

René krijgt de opdracht te gaan onderhandelen met de cruiseleider. Dat pakt goed uit: “Meneer, als u een eerlijk mens bent dan kunt de twee euro overmaken op onze bankrekening” zo krijgen we te horen. Leve de nieuwe tijd: Vanaf de telefoon maken we de centjes over en mogen alsnog deelnemen aan de minicruise over De Lek.

Tenslotte bereiken we na 81 fietskilometers onze eerste overnachtingsplek: De onvolprezen camping De Koekoek, gelegen op de Uiterwaarden van de Lek nabij het gehucht Tienhoven. Een grote camping langs het water met diverse kampeervelden waar we de plekken voor het uitzoeken hebben. Het tentje is snel opgezet, die routine zijn we nog niet kwijt. En terwijl uw correspondent te velde zijn woorden opschrijft klinkt van nabij “ Jongens, laat allemaal die handjes zien!!” Een ingehuurd ‘zangertje’ zet in de kantine van de camping de boel op stelten en zo te horen lukt dat vrij aardig 😉

Vanavond hebben we bij de tent ons eigen hapje gekookt (een smakelijke linzencurry met rijst), en zo direct gaat het lichtje uit voor onze eerste nachtrust in het tentje. Lekker maffen met de boenk-a-boenk van de zanger op de achtergrond. Morgen weer verder!