Wat is het mooiste moment van een fietsvakantie? Misschien wel de start, op de eerste dag….! Het allereerste moment is bijna magisch: Je staat samen op de stoep voor het huis, met alle kilometers nog in het vooruitzicht. Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Italië , here we come….. Alle vakantiedagen liggen nog voor je, de zon schijnt, wind in de rug en gaan!!

Dat is het gevoel dat we ervaren wanneer we vanochtend omstreeks 10.30 uur met de fietsen bepakt en wel op de stoep staan. En dat nadat we in de voorgaande 2 uurtjes eerst de laatste zaken thuis hebben opgeruimd. Alle ramen dicht, alle elektra uit, plantjes water gegeven, deuren op slot…? Daarna de fietsen opladen met alle tassen.Nog één keer controleren of alles er is…..Dan kunnen we gaan. We geven elkaar een ‘high five’ en karren de straat uit, op weg naar een (te?) zonnig Italië.

Druk Amsterdam

Het startpunt van de route ligt bij het Centraal Station van Amsterdam. Dus rijden we eerst maar eens een handvol kilometers om daar te geraken. We laten de nieuwe fietscomputer van René de route bepalen, en die stuurt ons prompt pal langs de de stikdrukke N200 richting de hoofdstad. Daar worden we niet blij van, dus uiteindelijk nemen we het heft in eigen handen en fietsen via het Westerpark en de Jordaan richting het station.  We vragen een jong stel toeristen om de startfoto te nemen, en voila…! 

Daarna maken we de eerste ‘echte’ kilometers van de Reitsma fietsroute naar Verona. En die komen ons vrij bekend voor, want een paar weken geleden zijn we in een weekendje vanuit huis naar Bussum op en neer gefietst, en de route die we nu doen is voor het eerste deel volstrekt identiek. Zo kom je daar nooit, en zo drie keer in een paar weken 😜

Mooi landschap

Vlak voor Muiden neemt de route gelukkig een voor ons nieuwe wending. We fietsen langs de Vecht, en dat is een verrassend leuke route langs water, boerderijtjes en woonboten. Bij de Ankeveense plassen worden we onthaald op een prachtig fietspad, dwars tussen het uitgestrekte water en ritekragen door. En nabij Hilversum belanden we in de bossen om daarna op de weidse heidevelden terecht te komen. Wat een afwisselende route, en wat is Nederland toch mooi! En niet in de laatste plaats helpt het weer een handje: zonnige omstandigheden, een zacht westenwindje en 22 graden. Beter dan dit wordt het niet, lieve mensen!

Uiteindelijk beëindigen we onze eerste dagetappe in Soest, op nog geen 4 kilometer van centrum Amersfoort vandaan. De dagteller blijft steken op 83 fietskilometers, niet slecht voor een eerste etappe. We vinden onderdak op het Duynparc Soest ( wat klinkt dat chique), een bungalowparkje met daarbij nog een klein tentenveldje voor eenvoudige zielen zoals wij. 

Knokken met de tent

Aldaar aangekomen is het tijd voor de eerste ingebruikname van onze nieuwe tent. En da’s dus wel een dingetje. Natuurlijk hebben we thuis al wel een keertje geoefend, waarbij we de tent binnen 5 minuutjes keurig hadden opgebouwd. Maar nu loopt het toch anders. Hoe moet dat ook alweer? Moeten die stokken nu linksom, of rechtsom? Is dit nou voor of achter? Na enige discussie weten de tent op een wijze in elkaar te zetten die de fabrikant nooit bedoeld heeft. Het tentzeil hangt veel te strak gespannen achterstevoren in het frame….. Anyway: Uiteindelijk lukt het ons de tent volgens de bedoeling van de bedenkers op te bouwen en zijn we dik tevreden met het resultaat. Volgende keer gaat het vast vlotter. Ons nieuwe onderkomen biedt een mooi slaaptent en een heel ruime voortent, méér dan we ooit gewend zijn. Het voelt nu al prima aan.

Na het terras op de het Duynparc  te hebben uitgeprobeerd ( en goedgekeurd) koken we bij ons tentje de eerste avondmaaltijd. En daarna valt langzaam maar zeker de avond. De eerste dag zit erop, en het voelt weer…. Prima!